یادداشتی در وبسایت روزنامه وال استریت جورنال از مریم نایب یزدی، فعال حقوق بشر و موسس وبلاگ «فارسی به انگلیسی»
ماجرای مرگ کاووس سید امامی، ایرانی کانادایی فعال محیط زیست، در زندان اوین من را به یاد سعید ملک پور یک ایرانی کانادایی دیگر انداخت که به شکلی غیرقانونی در همان زندان محبوس است.
امروز مریم، همسر او، و من مخمصه ای را که سعید دچار آن شده است برای دیپلمات های حاضر در دهمین «اجلاس حقوق بشر و دموکراسی ژنو» توضیح می دهیم. هفته دیگر، در آن سوی خیابان، نشست سالانه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با حضور وزیران خارجه کشورهای عضو افتتاح خواهد شد. وضعیت سعید در دستور کار شورا خواهد بود.
کابوس سعید ملک پور از مهر ماه سال ۱۳۸۷ هنگام دیدار پدر در حال مرگش در ایران و ربوده شدن او توسط سپاه پاسداران در روز روشن شروع شد.
رژیم جمهوری اسلامی برای خاموش کردن اعتراضات آنلاین در ایران از سعید ملک پور درس عبرتی برای دیگران درست کرده است.
سعید ملک پور یک سال پس از دستگیری اش شکنجه شد تا اعتراف های دروغین بکند. این اعترافات در شب خاکسپاری پدرش از تلویزیون دولتی پخش شد. به سعید حتی نگفته بودند پدرش فوت کرده است. مادر سعید پس از مشاهده اعترافات تلویزیونی پسرش دچار حمله قلبی شد. او پس از نجات از سکته خودش را وقف نامه نگاری با مقام های ایران برای آزادی فرزندش کرد.
سعید هشت سال پیش به اتهام «اهانت به اسلام» و «توهین به رهبری» به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او زیر فشارهای بین المللی به حبس ابد تبدیل شد. او ۹ سال است که بیرون زندان اوین را ندیده است.
امروز از جامعه بین المللی می خواهم مقام های ایران را برای عمل به تعهدات شان زیر فشار بگذارند.
سازمان ملل متحد باید بازداشت های خودسرانه، شکنجه و انکار دادرسی عادلانه در ایران را محکوم کرده و از قربانیان شامل سعید ملک پور و صدها زندانی عقیدتی دیگر نام ببرد.
حمایت بین المللی روحیه زندانی را تقویت می کند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
