یک نشریه اقتصادی معتبر می گوید توافق اتمی ایران با غرب می تواند تحریم های خرد کننده را لغو کند و موجب شود میلیون ها بشکه نفت ایران به بازاری که هم اینک اشباع است سرازیر شود.
گزارشی که درنشریه فوریس منتشر شده حاکی است ایران اینک ممکن است بیش از ۵۰ میلیون بشکه نفت در تانکر ها در خلیج فارس ذخیره کرده باشد، این مقدار قبلا ۳۰ تا ۴۰ میلیون بشکه حدس زده می شد.
فوربس می نویسد از زمان سقوط قیمت های نفت، عربستان سعودی، ایران و آمریکا روی همرفته روزانه ۲ میلیون بشکه به موجودی جهانی افزوده اند و بازار امروز با اضافه تولید حدود ۳ میلیون بشکه در روز روبرو است.
فوربس می گوید تحریم ها تا ایران تمام مواد توافق با شش قدرت جهانی را رعایت نکند و به تصویب کنگره آمریکا نرسد لغو نخواهد شد، و ممکن است تا پایان سه ماهه اول ۲۰۱۶ باقی بماند.
با این حال، شرکت های بین المللی نفت می خواهند به بخش نفت ایران دسترسی پیدا کنند. فوربس می گوید دلایل این علاقه روشن است. ایران حدود ۱۶۰ میلیارد بشکه ذخایر شناخته شده نفت دارد که ۱۰ درصد مجموع ذخایر جهانی را در بر می گیرد و از ذخایر شناخته شده روسیه و آمریکا فراتر می رود. حدود ۷۰ درصد این ذخایر در خشکی است که هزینه های تولید را پایین می آورد. افزون بر این، ایران از نظر ذخایر شناخته شده گاز طبیعی از روسیه فراتر می رود.
ایران نیز به مشارکت های خارجی علاقه مند است. برای توسعه منابع نفتی به سرمایه گذاری و تخصص بیشتر خارجی نیاز است، که هر دو حتی پیش ار تحریم ها وجود نداشت، و جنگ ایران و عراق از توسعه بخش انرژی جلوگیری کرده است. صنعت انرژی ایران همچنین از ساختارهای فرسوده و فناوری کهنه رنج می برد و ایران می خواهد تا سال ۲۰۱۰ پروژه های نفت و گاز به ارزش ۲۰۰ میلیارد دلار با شریکان خارجی اجرا کند.
گزارش فوربس ادامه می دهد تولید نفت ایران به زیر ۳ میلیون بشکه در روز کاهش یافته و دولت می خواهد میزان تولید را ظرف چند ماه پس از لغو تحریم ها به ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه، و تا ۲۰۲۰ به ۴ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز برساند.
فوربس می افزاید ورود ایران، عضو اوپک، بلوک ۱۲ کشوری که ۷۵ درصد ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد، با گرایش آن بسوی تولید بیشتر تطبیق می کند. در ماه ژوئیه، اوپک ۳۲ میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه در روز نفت خام تولید کرد. وقتی تحریم های بین المللی علیه ایران لغو شود، اوپک می تواند تولید نفت را به ۳۳ میلیون بشکه افزایش دهد.
فوربس می گوید تولید نفت بیشتربرای امنیت سیاسی و اقتصادی ایران اجباری است. ایران بخشی از یک خاورمیانه جوان و تحصیلکرده است که در آن میانگین سن ۲۸ سال است، در مقایسه با آلمان و ژاپن که ۴۶ سال است.
فوربس به مصرف بالای نفت و گاز در ایران اشاره می کند و می نویسد ایران، جدای از تبدیل شدن به یک قدرت اتمی، می خواهد استفاده از نفت را مهار کند تا قادر شود بر صادرات بیافزاید.
فوربس می نویسد یارانه های عظیم که ۴۰ میلیارد دلار در سال برای ایران هزینه ببار آورده، قیمت ها را بطور مصنوعی پایین نگاهداشته است و عادت به اصراف را تشویق می کند. تصمیم دولت برای کاهش یارانه ها، قیمت فراورده های نفتی را حدود ۳۵ سنت بالا برده است.