واشنگتن پست زیر عنوان «ایران برای خنثی کردن فشارهای اتمی مجددا به متحدانش درمسکو و پکن چشم دوخته است» می نویسد برای فرستادگان ایران به کنفرانس امور آسیایی در روسیه این هفته، هفته تحقق یک رویا بود: نخست وزیران روسیه و چین، در کنار هم، قول دور نگاه داشتن نفوذ غرب را می دادند.
رهبران ایران پس از منتشر شدن يک گزارش سازمان ملل متحد که می گوید تهران می تواند به آستانه توانایی تولید تسلیحات اتمی رسیده باشد اکنون روی ادامه حمایت این دو قدرتمندترین متحدان خود حساب می کنند.
روسیه و چین - هر دو از اعضای دایمی شورای امنیت - دوباره در موقعیت و موضعی قرار گرفته اند که می توانند هر گونه تلاش غرب را برای سخت ترساختن تحریم های علیه ایران وتو کنند.
این دو کشور درعین حال صداهاسی مهم درابراز نارضاسی علیه هشدارهای حاکی از احتمال توسل اسراییل و ديگران به گزینه های نظامی محسوب می شوند - هرچند که واشنگتن تاکید می کند کماکان دیپلماسی را ترجیح می دهد.
دیمتری مدودوف رییس جمهوری روسیه گفت حمله نظامی به ایران می تواند فاجعه ای برای تمامی خاورمیانه باشد.
مدودوف روز سه شنبه، در برلن، به فاصله یک روز پس از کنفرانس امنیتی آسیایی در پترزبورگ، که نمایندگان ایران نیز حضور داشتند، و با سپردن وعده همکاری بیشتر میان ون جیابایو نخست وزیر چین و ولاديمیر پوتین نخست وزیر روسیه همراه بود، گفت ما باید با آرامش، به تبادل نظر درباره تمامی مسایل مرتبط با خاورمیانه ادامه دهیم.
چین نیز قویا با هرگونه توسل به زور علیه ایران مخالف باقی مانده است. با اینحال هونگ لی سخنگوی وزارت امورخارجه چین از ایران خواستار انعطاف پذیری و صداقت شده است و این را عاملی برای بازگشت به مذاکرات و تبادل نظر های بین المللی می داند.
درخواست چین در عین حال می تواند گویای زیان های هنگفتی باشد که می تواند به آن کشور وارد شود.
چین، به گزارش اتاق بازرگانی ایران و چین، در سال ۲۰۰۹ بزرگترین شریک تجاری ایران شد، و سطح مبادلات بازرگانی دوطرف که اکنون به مرز ۳۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار رسیده است، سیر صعودی دارد. چین، ایران درگیر با تحریم ها را از اجناس مصرفی، ماشین آلات و تکنولوژی هایی پر کرده است که می توانند به برنامه های برخوردار از اولویت هایی در سطح بالا، از جمله بهینه سازی های موشکی و تخصص های فضایی برای ماهواره ها، کمک کنند.
ایران در مقابل به چین برای سیر کردن اشتهایش به نفت و مواد شیمیایی کمک می کند. ایران - یک عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت - به طور فعال نزدیک به ۱۱ درصد احتیاجات چین به انرژی را تامین می کند.
اما چین در خاورمیانه با ملاحظاتی رقابتی نیز روبروست که می تواند پکن را دست کم به حمایت از تحریم های محدود و جدید وادارد.
عربستان سعودی - رقیب عمده ایران در منطقه - یکی از تامین کنندگان عمده نفت خام برای چین است و شرکت های چینی در پروژه های جاری در عربستان از جمله در طرح یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلاری راه آهن میان شهرهای مذهبی مکه و مدینه، که قرار است تا سال ۲۰۱۳ تکمیل شود، عمیقا درگیر هستند. چین همچنین سخت در تلاش است تا وجهه خود را نزد اعراب، با توجه به کوتاهی هایی بازسازی کند که در جریان شورش های اصلاح طلبان در لیبی و نقاط دیگر مرتکب شده است.
ماه گذشته روسیه و چین ضمن وتو کردن یک قطعنامه مورد حمایت اروپا در شورای امنیت، که سوریه را برای سرکوبی خونین معترضین در سوریه تقبیح می کرد گفتند این قطعنامه می تواند راه را برای اقدامی نظامی، نظیر حملات هوایی ناتو در لیبی باز کند.
از دیدگاه روسیه این وتو در عین حال تاکیدی بر منافع سیاسی اش در ایران حامی بشار اسد رییس جمهوری سوریه بود - هرچند که مناسبت های تجاری روسیه با ایران به شدت کاهش يافته است.
