دکتر جلال پارسایان، تحلیگر امور بین المللی
فاجعه مسلمانان اهل میانمار از جانب سازمان ملل یکی از تاثربارترین مصیبت های جهانی علیه اقلیت های دینی شناخته شد. ولی جمهورى اسلامى که خود را «مدافع مستضعفین جهان» و «یگانه حامی مسلمانان در دنیا» می نامد، در دفاع از مسلمان مصيبت زده در جهان، که به دست برخى دولتها کشته یا سرکوب می شوند، به صورت کاملا گزینشی عمل می کند و تنها به دفاع از آنهايى می پردازد که وسیله ای برای پیشبرد منافع سیاسی و مرامی و دینی آن رژیم باشد.
بیش از یک میلیون نفر مسلمان روهینگیا در میانمار (برمه پیشین) زندگی می کنند که همیشه مورد آزار و تبعیض قرار داشته اند. در هفته های اخیر فاجعه آنها به اوج رسید. بنا بر آمار رسمی سازمان ملل، حدود ١٣٠ هزار تن از آنها به کشور مسلمان و همجوار برمه، بنگلادش گریخته اند. این فرار بسیار مصیبت بار بوده و زن و کودک و پیر و جوان ناچار بوده اند با پای پیاده و محروم از آذوقه و آب آشامیدنی، از کوه و جنگل و آب رودخانه بگذرند و خود را به مکان امن برسانند.
در گزارش دیگر سازمان ملل آمده است که ده ها هزار نفر از مسلمانان روهینگیا نیز به جنگل ها و نواحی کوهستانی گریخته اند تا توسط ارتش میانمار کشته نشوند. ولی دولت «آنگ سان سو چی» که خود دارنده جایزه صلح نوبل است و در نتیجه تلاش های مردمی به قدرت رسیده، از اقدام ماموران سازمان ملل برای آذوقه رسانی به این افراد جلوگیری می کند.
در چند کشور مسلمان، تظاهرات و اقدامات اعتراضی علیه جنایات ارتش میانمار برگزار شده است. امیرنشین قطر و ترکیه تنها کشورهای مسلمان بودند که با اقدامات وسیع حمایت خود از مسلمانان روهینگیا را اعلام داشتند. ولی در ایران سکوت درباره مصیبت آن مسلمانان ادامه دارد و تنها به گزارش های خبری در این زمینه بسنده شده و هیچ یک از مقامات ارشد رژيم هنوز آن را محکوم نکرده اند.
تنها یک واکنش سطحی و ملایم از قول محمد جواد ظریف در شبکه های اجتماعی انتشار یافت. او نوشت: «توجیهی برای سکوت در برابر نسل کشی روهینگیا وجود ندارد».
او حتی بر این نکته تاکید نگذاشت که آن بدبختانه قتل عام شده، مسلمان هستند.
این سکوت رژیم ایران در حالی است که مقامات ايران در یک سال اخیر کارزار تبلیغاتی بسیار گسترده ای را علیه عربستان سعودی و بحرین با این اتهام که مسلمانان شیعه را سرکوب می کنند، به راه انداخته اند.
در مورد بحرین، اعتراض ایران به خاطر آن بود که دولت منامه یک روحانی شیعه را که علنا خواستار براندازی آن دولت بود مورد پیگرد قانونی قرار داد. ایران در حالی به این اعتراض گسترده تبلیغاتی دست زد، که خود چندین نفر از روحانیون شیعه دگراندیش را به زندان انداخته و یا صدای آنان را خاموش کرده است.
در رابطه با عربستان سعودی، علت تبلیغات گسترده رژیم ایران علیه دولت ریاض، اعدام یک روحانی شیعه بود که او نیز مردم را به شورش و برانداختن رژیم سعودی تحریک می کرد.
عوامل شناخته شده رژیم ایران سفارت عربستان در تهران را به آتش کشیدند و کنسولگری آن در مشهد را ویران ساختند. ولی اکنون که صدها هزار مسلمان در میانمار با چنین فاجعه ای روبرو شده اند، سران جمهورى اسلامی چشمان خود را می بندند و انتقادی از زبان آن ها شنیده نمی شود.
چرا چنین است؟
اگر ادعا شود که ایران از وجود مسلمانان در خاور دور آگاهی کافی ندارد و قادر به ایجاد ارتباط با آنان نیست، بکلی قابل قبول نیست.
کافی است یادآورشويم که در سال های نخست به قدرت رسیدن خمینی، رژیم ایران تلاش گسترده ای را برای ایجاد ارتباط با مسلمانان فطانی در تایلند آغاز کرد و به آن ها پول و کمک نظامی رساند.
گفته می شود که فطانی ها از نوادگان اعرابی هستند که در قرن هشتم هجری در تایلند ساکن شدند و یک دولت قوی به وجود آوردند. ولی ارتباط رژیم ایران با فطانی های تایلند عمر درازی نداشت و بیشتر از دو سال ادامه نیافت. زیرا احتمالا رژیم ایران دریافت که این حمایت، کمکی به هدف اصلی رژیم که همانا «مبارزه با استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا»ست نمی رساند.
تلاش دیگر ایران برای «صدور انقلاب» متوجه مسلمانان فیلیپین بود که »مورو» نامیده می شوند. این بار نیز رژیم ایران شورشیان مورو را زیر چتر حمایت خود گرفت و به آن ها پول و اسلحه رساند – ولی این همکاری نیز چندان دوام نیاورد. آگاهان می گویند که رژیم ایران تلاش کرد با گروه های تروریستی دیگر اسلامی در خاورمیانه و از جمله دستۀ ابوسیاف نیز همکاری کند.
گزینشی عمل کردنایران در «دفاع از مسلمانان جهان» را در کشورهای اروپایی نیز می توان ديد. رژیم به کمک رسانی به مسلمانان بوسنی برای مبارزه با همسایگان مسیحی و پیرو تمدن غرب در آن کشور ابایی ندارد و حتی به آن افتخار می کند.
وبسایت «فردا نیوز» در تهران، گزارش جامعی درباره ماهیت این کمک ها انتشار داد و شماری از فرماندهان سپاه پاسداران نیز به صراحت از آن سخن گفته اند. «فردا نیوز» در عنوان خبری خود نوشت: «اطلاعاتی درباره جنگ ناشناخته حزب الله در بوسنی» و افزود: «دفاع شیعیان ایرانی و لبنانی از مسلمانان سنی مذهب بوسنیایی». (کد خبر ۵۰۵۹۲۹)
برای ایران بسیار مهم بود که به بهانه حمایت از «مسلمانان سنی مذهب» در بوسنی، وارد پیکار شود تا شاید به این بهانه بتواند در قلب اروپا یک سازمان «حزب الله» جدید علیه غرب به وجود آورد و یک پایگاه عملیاتی مهم در آن سرزمین داشته باشد.
ولی هنگامی که مسلمانان چچن به پا خاستند تا حق خود را از حکومت سرکوبگر روسیه بگیرند، رژیم ایران صلاح ندانست واکنشی نشان دهد. نه تنها این – بلکه، ايران زیر فشار سنگین دولت مسکو، ناچار شد اعلام کند که مسلمانان محنت زده چچن «تروریست» هستند و بنابراین دولت روسیه مجاز است به کشتار آنان ادامه دهد.
ولی در مورد مسلمنان روهینگیا، در حالی که دولت ترکیه اعلام كرده که حاضر است یک هزار تن آذوقه برای آنان بفرستد، هیچگونه سخاوتمندی از جانب ایران نشان داده نشده است.
تنها، حزب الله لبنان و تروریست های حماس هستند که رژیم ایران در هر فرصت پول و آذوقه و اسلحه برای آنان می فرستد، زیرا ماموریتشان «نابودی اسراییلم است. حسن نصرالله چند ماه پیش گفته بود که نه فقط اسلحه و مهمات، بلکه حتی هزینه آب و نان افراد حزب الله در لبنان، از جانبایران تامین می شود.
این نخستین بار نیست که دولت میانمار به کشتار مسلمانان آن کشور می پردازد. سال گذشته نیز براساس گزارش سازمان ملل، دولت میانمار ٨٧ هزار نفر از مسلمانان روهینگا را اخراج کرد و شماری از آنان را کشت.
خانم آنگ سان سوچی ادعا می کند که همه این گزارش های سازمان ملل دروغ است. او حتی می گوید که قومی به نام «روهینگیا» وجود ندارد. هنگامی که سفیر ایالات متحده در میانمار به حمایت از این مسلمان برخاست، دولت میانمار به او هشدار داد که از بکار بردان چنین نامی خودداری ورزد، زیرا چنین افرادی در میانمار زندگی نمی کنند.
این نوشتار بیانگر برداشت های نویسنده آن است و الزاما دیدگاه صدای آمریکا محسوب نمی شود
