یادداشتی از مدیسن هاچینسون در نشریه نیوزویک
نفوذ فزاینده ایران تهدیدی برای ثبات منطقه است و به متحدان آمریکا لطمه می زند. ایران از زمان امضای توافق هسته ای و در پی بهره بردن از مزایای لغو تحریم های بین المللی در بر هم زدن ثبات کشورهای همسایه اش سرمایه گذاری کرده است.
تهران گذشته از برنامه هسته ای اش از این راه ها ثبات منطقه را برهم می زند:
نخست؛ جنگ های نیابتی و تضعیف شرکای آمریکا. ایران در یمن با حمایت از حوثی های شورشی در پی کاستن از نفوذ عربستان سعودی است. شیعیان حوثی با تسلیحاتی که از ایران گرفته اند به کشتی های آمریکا و متحدان آمریکا در دریای سرخ حمله کرده اند.
دوم؛ قاچاق تسلیحات و سرباز که در عراق، سوریه و لبنان اتفاق می افتد. ایران توانسته است از جنگ عراق با داعش و بی ثباتی ناشی از آن استفاده کند. به طور مشخص، زیرساخت هایی لجستیک برای جابجایی نیرو و تسلیحات در عراق با هدف تجهیز نیروهای وابسته اش در سوریه و لبنان ساخته است.
سوم؛ قرار گرفتن در صف رژیم های بی رحم. ایران از بشار اسد در سوریه و نیکلاس مادورو در ونزوئلا و روسیه حمایت می کند.
چهارم؛ حمایت حکومتی از تروریسم. حمایت ایران گذشته از حماس و حزب الله حتی طالبان و القاعده را هم در بر می گیرد.