تايم زير عنوان «موضع ضعيف احمدی نژاد در برخورد با رهبر ارشدش» می نويسد خيابان های ايران آرام است، قيام پس از گزينش مجدد دو سال پيش محمود احمدی نژاد به مقام رياست جمهوری به سبب تحليل رهبران اپوزيسيون در زندان و يا در حبس خانگی چيزی جز يک خاطره نيست، و ترس از بی رحمی نيروهای امنيتی بيشترمعترضان را از اعتراض بازداشته است. با اين حال علائمی اشتباه ناپذير نشان از ترک برداشتن رژيم به معنای واقعی کلمه حکايت دارد.
روياروئی علنی ميان احمدی نژاد و آيت الله علی خامنه ای رهبر ارشد روحانی ايران (ولی فقيه) تا آن حد شدت گرفته است که هيچ کدام نمی توانند بدون بی آبروئی، و و گونه ای آسيب زدن به رژيم، عقب نشينی کنند.
گزارش های روز جمعه از ايران حکايت از آن دارد که خامنه ای به احمدی نژاد التيماتوم داده است يا دستور ابقای حيدر مصلحی وزير اطلاعات را که دو هفته پيش توسط احمدی نژاد برکنار شده بود بپذيرد، و در غير اين صورت از مقام رياست جمهوری استعفا بدهد.
اقدام خامنه ای برای ابقای وزير معزول معرف دخالتی بی سابقه توسط رهبر ارشد در امور شاخه ای از نظام يک دولت منتخب است، و رئيس جمهوری با امتناع از حضور در جلسات کابينه، برای نخستين بار به وضوح عليه اقتدار خامنه ای به مقاومت برخاسته است.
در همين حال احمدی نژاد و حاميانش با حملات شديد روحانيون محافظه کار و متحدان سياسی رهبر ارشد در پارلمان (مجلس) مواجه شده اند که به نظر می رسد می خواهند اقدامات مربوط به استيضاح وی را زنده کنند.
اردوگاه احمدی نژاد مايل به از سرگيری مناسبات با غرب است، اما با شرايط خاص خود ايران. خامنه ای مشکوک است و بديهی است که اجازه نمی دهد احمدی نژاد بازگشائی مناسبات با غرب را، حتی اگر نتواند با «شيطان بزرگ» به توافقی برسد، به حساب خودش بگذارد.
فشاری که به رژيم از بابت مشکلات اقتصادی وارد می شود به احتمال قوی باعث تشديد اختلاف و تنش در داخل رژيم خواهد شد. در حقيقت بعضی از تحليگران می گويند ممکن است به سود خامنه ای باشد که احمدی نژاد را حذف کند و سياست های دولت او را در بروز مصائب و گرفتاری های رو به افزايش اقتصادی مقصر جلوه بدهد.
