سازمان عفو بین الملل به احکام صادره علیه سه روزنامه نگار ایرانی اعتراض کرده است. بهمن احمدی امویی، سعید لیلاز و کیوان صمیمی از جمله جمع کثیر روزنامه نگاران بازداشت شده پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران هستند. جمعی که تعدادشان اکنون به ۶۰ نفر رسیده است. این جمع تنها به جرم این که روزنامه نگار بوده اند، بازداشت شده اند.
گزارش های سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر می گویند که ایران بزرگترین زندان روزنامه نگاران در جهان است. کشوری که در ۸ ماه گذشته بیش از ۶۰ روزنامه نگار درآن بازداشت شده اند.
حاکمیت نمی پذیرد که این جمع را تنها به اعتبار فعالیت حرفه ای شان بازداشت کرده اند و با طرح انواع اتهام ها اقدام خود را توجیه کرده و به بازداشت ها نیز ادامه داده است.
در هفته منتهی به ۲۲ بهمن ۱۰ روزنامه نگار و یا وبلاگ نویس بازداشت شدند. به همین دلیل است که معترضان به نقض حقوق بشر در ایران ادعا های دولت جمهوری اسلامی در باره رعایت آزادی بیان را نمی پذیرند. در چنین وضعیتی است که صدور احکام سنگین و در مواردی انتقال به بازداشتگاههای دیگر به عنوان اقدام تنبیهی بیشتر نشان می دهد که روزنامه نگاران در میان جمع بازداشت شده پس از انتخابات شاید حساسیت برانگیزتر از سایر گروههای باشند.
روز سه شنبه سازمان عفو بین الملل به احکام صادر شده علیه سه تن از این جمع ۶۰ نفره در زندان اعتراض کرد. سعید لیلاز سردبیر روزنامه توقیف شده سرمایه و تحلیلگر اقتصادی که به ۹ سال زندان محکوم شده،بمهن احمدی امویی روزنامه نگار اقتصادی که به ۷ سال و ۴ ماه زندان محکوم شده و کیوان صمیمی سردبیر نشریه نامه که ۸ ماه گذشته را مثل سایر همکارانش در زندان بسر برده است.
اما این گزارش از بسیاری نام نبرده ازجمله احمد زید آبادی، مسعود باستانی، بدرالسادات مفیدی، ماشالله شمس الواعظین، علی حکمت، عماد الدین باقی، علیرضا بهشتی، عیسی سحرخیز، امید مهرگان، لی لی فرهادپور، بهرنگ تنکابنی، مهسا جزینی، اکبر منتجبی، حسن نورانی نژاد، احسان مهرابی، عبدالرضا تاجیک، رضا نوربخش، شیوا نظر آهاری، کوهیار گودرزی، محمد نوری زاد، محمد صادق کبودوند، محمد داوری، احمد جلالی فراهانی، مرجان عبدالهیان و آروین صداقت کیش که گروهی از این جمع ۶۰ نفره هستند.
اما روز سه شنبه همزمان با بیانیه سازمان عفو بین الملل در اعتراض به صدور احکام سنگین علیه روزنامه نگاران محمود احمدی نژاد رییس جمهوری ایران در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت ایران از نظر آزادی مطبوعات در حد بالایی قرار گرفته است. او حتی در پاسخ به پرسش خبرنگاری در باره علل تعطیلی ۶ روزنامه در ۸ ماه گذشته تاکید کرد که روال قانونی طی شده و شخصا با بگیر وببند مطبوعات مخالف است. به این ترتیب شاید این پرسش مطرح باشد که در این صورت چه کسانی بازداشت روزنامه نگاران و توقیف مطبوعات را سازماندهی می کنند؟ و با جریان آزاد اطلاعات در ایران مخالف هستند؟
چه کسانی با جریان آزاد اطلاعات در ایران مخالف هستند؟
