گاردين زير عنوان "چرا ايران شليک به عراق را ادامه ميدهد" می نويسد ايران طی ماه گذشته درشليک های مداوم و بيرحمانه توپخانه به روستاهای آن سوی مرزخود با کردستان عراق هزاران نفر را بی خانمان، بسياری را مجروح و يک دختر ۱۴ ساله را کشته است.
ظاهرا هدف اين حملات حزب زندگی آزاد در کردستان است که ازجنبش شبه نظامی کرد ايرانی موسوم به پژاک مايه ميگيرد. اما به گفته منابع کرد، تصميم ايران دراعزام واحدهای نظامی به آن سوی مرز و ايجاد پايگاهها می تواند بخشی از يک استراتژی گسترده ترايران برای حضوری درازمدت در قلمرو کردها باشد. حداقل اين اقدامی تحريک آميز است که ايران ممکن است بخواهد آن را برپايه آنچه که تهديدی از سوی پژاک ميداند توجيه کند. اما دلايل آن می تواند بسيار فراتراز اين باشد.
حملات و نفوذ مرزی راهی ساده و راحت برای دولت های همسايه در فرستادن پيامی ظريف و ماهرانه به بازيگران سياسی عراق است. يادآوری محدوديت های مرتبط با موفقيت ها، بخصوص هنگام خارج شدن آمريکا، بخشی از اين پيام است.
ترکيه دراين زمينه بارها عمل کرده است وهنوزهم آن ناحيه را بمباران ميکند اما درمقايسه با سالهای گذشته از شدت عمليات خود کاسته است. نيروهای ايرانی در دسامبر گذشته حمله ای نفوذی به يک قلمروعراقی مورد اختلاف در جنوب انجام دادند که درست به فاصله چند روز پس از واگذاری مقاطعه های عمليات در هفت حوزه نفتی به شرکت های طراز اول بين المللی صورت گرفت. اين می تواند واکنشی به بخش جذاب انرژی عراق باشد که از توانائی بالقوه کشاندن سرمايه گذاران از ايران به سوی بغداد برخورداراست.
ايران درمورد کردها ازهرگونه حرکتشان برای شکل بخشيدن به ائتلافی باجنبش ملی عراق، که يک گروه ضد ايرانی است و در انتخابات پارلمانی مارس گذشته عراق به يک پيروزی نسبی دست يافت نگران است. ايران همچنين ميخواهد مطمئن شود همه چيز برای دولت منطقه ای کردستان عالی نباشد.
کردستان عراق به پيشرفت و جذب سرمايه گذاران بين المللی ادامه ميدهد که تشکيل يک کنفرانس ويژه سرمايه گذاری در کردستان به ميزبانی لندن معرف آن است، و سفراخير بارزانی به ترکيه نيزنشان ميدهد مناسبات ميان دولت های همسايه رو به بهبود است.
بعد موضوع فرودگاه جديد بين المللی اربيل مطرح ميشود که جديد ترين منبع و دارائی با ارزش کردستان است و در برنامه های آينده امنيتی، سياسی و اقتصادی آن نقشی اساسی دارد. فعلا هواپيماهای نظامی هم از اين فرودگاه استفاده ميکنند هرچند که هيچکدام هواپيماهای رزمی نيستند. اما ايران ميداند اين فرودگاه که سابقا يک پايگاه نظامی بود و به چهارمين باند طولانی در جهان مجهز است می تواند بالقوه به عنوان يک ابزار موثر استراتژيک نه فقط برای دولت منطقه ای کردستان بلکه برای متحدان آن ودشمنان ايران (آمريکا و اسرائيل) مورد استفاده قرارگيرد.