در پی جاری شدن سیل در دست کم سه استان ایران، مقام‌های محلی از مفقود‌شدن سه نفر و گرفتار شدن چندین خودرو در گل و لای خبر دادند.
مدیر هلال احمر استان مازندران روز جمعه ۲۵ خرداد اعلام کرد که پس از جاری شدن سیل در مناطقی از این استان، در شامگاه پنجشنبه ۲۴ خرداد، سه نفر مفقود شده اند.
غلامعلی فخاری درباره سرنوشت مفقود شدگان اظهار بی‌اطلاعی کرده است.
فرماندار چالوس هم بارش شدید باران در محور کندوان را موجب جاری شدن سیلاب در مناطق دزدبن، رستوران دربند، و پل اوشن ذکر کرده و گفته که سیل چند دستگاه خودرو پارک شده در کنار جاده را با خود برده است.
به گفته محمد شریفی، دست‌کم پنج دستگاه خودرو از میان گل و لای سیلاب بیرون آورده شده‌اند.
رسانه‌های ایران همچنین از جاری شدن سیل در مناطقی از استان‌های آذربایجان شرقی و سمنان خبر داده‌اند.
به گزارش خبرگزاری مهد، بارش‌های شدید موجب وقوع سیل در شهرستان چاراویماق در استان آذربایجان شرقی و همچنین منطقه «تاش» شهرستان شاهرود در استان سمنان شده است.
درباره میزان خسارات یا تلفات احتمالی در این مناطق اطلاعاتی منتشر نشده است.
در پی صدور هشدار سطح زرد هواشناسی برای استان خراسان شمالی و احتمال بارش شدید در شامگاه جمعه ۲۵ خرداد، مقامات استانی از آماده‌باش کامل نیروهای امدادی خبر داده‌اند.
در جریان وقوع سیل در استان خراسان رضوی در اردیبهشت سال جاری نیز دست کم ۱۲ نفر جان خود را از دست دادند.
جاری شدن سیل در استان سیستان و بلوچستان در اسفند ۱۴۰۲ و فروردین سال جاری هم موجب جان باختن و ناپدید شدن شماری از شهروندان شد.
برخی کارشناسان تخریب‌های گسترده حاصل از سیلاب در استان خراسان و شهر مشهد را «فاجعه» خوانده و آن را نتیجه سوءمدیریت شهری دانستند.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی اعلام کرده که حدود ۲۸ درصد از مساحت ایران با جمعیتی در حدود ۵۶ میلیون نفر در معرض سیلاب‌های شدید و حدود ۱۵ میلیون نفر از این تعداد هم در معرض سیل با شدت بالا قرار دارند.
کارشناسان پیشتر مدیریت غلط منابع آب، سدسازی بی رویه، از میان بردن پوشش گیاهی، و ساخت و ساز در بستر و حریم رودخانه‌ها را از دلایل جاری شدن سیل و ویرانگر بودن آن دانسته بودند.
اعظم بهرامی، کنشگر محیط زیست در رسانه اجتماعی ایکس، جمهوری اسلامی را فاقد «کوچکترین نگاه آینده‌نگرانه» دانست و نوشت:«تغییر کاربری» هزاران هکتار از اراضی کشاورزی به مسکونی، «بی‌توجه به الگوی توسعه مناسب شهر» و نبود «مدیریت شهری آگاه» از عوامل رخداد اینگونه فجایع در ایران است.
