جلسه چهل و پنجم دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام های تابستان ۱۳۶۷ در روز پنجم آذر ۱۴۰۰، برابر با ۲۶ نوامبر ۲۰۲۱ برگزار شد. سومین جلسه دفاعیه متهم به پرسش دادستان‌های پرونده از او اختصاص داشت.
حمید نوری در مقایسه با دو جلسه دفاعیه قبلی عصبی‌تر بود. دیگر در لبخند زدن از خود سخاوتی به خرج نمی داد. با دادستان حالتی پرخاشگرایانه داشت و به او تذکر می داد. از نشان دادن و بیان عدم تمایلش به پاسخ یا توضیح به سئوالات ابایی نداشت. استراتژی‌اش این بود که روی مسائل دیگر تمرکز کند و در این کار تا جایی پیش رفت که اعتراض جدی دادستان را برانگیخت. دادستان به او گفت: «حمید بس است! این بی ادبی است. همان چیزی که از تو پرسیده می شود را جواب بده. این پرروئی است. جواب سئوال را بگو.»
در این جلسه نیز زندان گوهردشت در مرکز توجه دادستان ها قرار داشت. حمید نوری ادعا کرد در دوران خدمت ده ساله‌اش تنها چند بار برای ماموریت به زندان گوهردشت رفته است. او گفت در یکی از همین معدود بازدیدها بود که با شخصی با نام مستعار «حمید عباسی» در زندان گوهردشت ملاقات کرد. آنها با هم برای تماشای مصاحبه دسته جمعی از زندانیان به حسینیه زندان رفتند. نوری گفت نام واقعی حمید عباسی در گوهردشت «حمید رحمانی» یا «حمید علی مددی» بود. متهم حاضر نشد به هیچیک از سئوالات تکمیلی دادستان در مورد این شخصیت پاسخ بدهد.
از متهم پرسیده شد چرا زندانیان را برای مشاهده مصاحبه های دسته جمعی به حسینیه زندان اوین می بردند؟ حمید نوری پاسخ داد: «زندانیان می خواهند جلوی جمع صحبت کنند. یک حالت تفریح داشت. زندانیان آنجا همدیگر را ملاقات می کردند.» حمید نوری مدعی شد که هرگز مصاحبه جمعی از زندانیان نگرفت و هرگز داخل بندهای زندان گوهردشت هم نشد. او در جلسه امروز تمام شهادت ها را دروغ خواند و گفت همه چیز در کل داستانی است که قهرمان آن ایرج مصداقی نوشته و بقیه کپی کرده اند. در مورد اتهام ضرب و شتم زندانیان گفت که در طول زندگی‌اش با هیچ‌کس دعوا نکرده و اهل خشونت نیست.
دادستان از متهم پرسید که هر زندانی معمولا چند پرونده دارد؟ نوری گفت سه پرونده. پرونده کیفری در دادستانی، پرونده امور زندان و پرونده دادیاری. او توضیح داد که تصمیم جابجایی زندانیان بر عهده روسای زندان هاست. متهم در پاسخ به نوع کار و مسئولیت خود در پروسه موافقت با مرخصی زندانیان گفت به محض موافقت با مرخصی زندانی و انتخاب خود او توسط رئیس، کارش آغاز می شد. او با خانواده زندانی تماس می گرفت. این نوری بود که در مورد سند ملکی یا نوع ضامن به خانواده ها توضیح می داد. او بعدا در پرکردن فرم ها و تسلیم مدارک و ضمانت به آنها کمک می کرد و پرونده تکمیلی را نزد «حاج آقا»، رئیس زندان می برد. نوری ادعا کرد که در زمان ناصریان یا حداد در زندان اوین، هیچ سندی برای بازداشت و توقیف به اداره ثبت فرستاده نشد. اما شیخ پور سخت گیرتر بود و سندها را همان اول به اداره ثبت می فرستاد.
حمید نوری گفت: «در صورتی که زندانی پس از آزادی با قید وثیقه و ضمانت از ایران خارج و آواره و پناهنده می شد و ضد جمهوری اسلامی فعالیت می کرد، صاحب سند را احضار می کردند. صاحب سند به دادسرای عمومی می رفت. صاحب سند بدبخت التماس می کرد و بالاخره سند را آزاد می کردند.» حمید نوری مدعی شد از این چند هزار زندانی به گفته او «آواره» و «پناهنده» هیچ سندی به نفع جمهوری اسلامی ضبط نشده است.
یکی از محورهای کلیدی سومین جلسه دفاعیه حمید نوری موضوع مرخصی او در دوران زایمان همسرش و تولد دخترش بود. اکثر شاهدان پرونده از هفتم مرداد ماه به عنوان روز رسمی شروع اعدام های تابستان ۶۷ یاد می‌کنند. بنا به گفته متهم، هفتم مرداد ۶۷ روز تولد دومین فرزندش، عطیه نوری است. نوری مدعی شد که حداکثر دو ماه پیش از تولد دخترش و دو ماه بعد از آن در مرخصی بوده است.
این میزان مرخصی برای دادستان ها پرسش‌برانگیز شده است. آنها از نوری پرسیدند که آیا این مقدار مرخصی برای زایمان همسر در ایران طبیعی است؟ نوری پاسخ داد که شما ایران را نمی‌شناسید. با همه جای دنیا فرق دارد. از او پرسیده شد که آیا همسرتان مشکل خاص و جدی داشت که این مقدار مرخصی گرفتید؟ او جواب داد نه، فقط تنها بود. او در پاسخ به این که این مقدار مرخصی با حقوق هم همراه است یا نه، پاسخ داد بله. مرخصی با حقوق است.
قاضی پرونده در این جلسه اعلام کرد که جلسات دفاعیه متهم یک روز اضافه شده است و در پنج جلسه برگزار خواهد شد. او گفت چهارمین روز دفاعیه متهم روز دوشنبه هفته آینده هشتم آذر ماه خواهد بود وهمچنان به سئوالات دادستان ها از متهم اختصاص خواهد داشت. او گفت جلسه پنجم و آخرین دفاعیه متهم، روز چهارشنبه دهم آذر ماه به سئوالات وکلای شاکیان و وکلای مدافع متهم اختصاص یافته است.
صدای آمریکا در پایان جلسه سوم دفاعیه با یوران یالمارشون، وکیل یازده تن از شاکیان پرونده و گیتا هایدین، وکیل هشت تن دیگر از شاکیان گفتگویی داشت. آقای یالمارشون در این گفت وگو گفت: « من معتقدم که او خیلی بیشتر از آنچه می گوید می داند، اما نمی تواند حقیقت را بگوید. من تا این لحظه اطمینان دارم ادعانامه بسیار قوی است و شواهد زیادی علیه او ارائه شده. تعجب خواهم کرد اگر گفته شود اتهام های او قابل اثبات نبوده و حکمی علیه او صادر نشود.»
خانم هایدین نیز گفت: «بعضی از مطالبی که آقای نوری در دادگاه مطرح کرده برای ما اطلاعات جدیدی بود که قبلا در متن بازجویی ها از او نخوانده بودیم. کلا نمی توانم بگویم که اظهاراتش به نفع او تمام می شود، و صادقانه بگویم که من واقعا حرف های او را باور نمی کنم. اما هنوز برای اظهارنظر درمورد نتیجه این پرونده زود است.»