نيويورک تايمز زير عنوان "شرکت های آلمانی در واکنش به برنامه اتمی ايران به کندی خارج ميشوند" می نويسد شرکت های آلمانی که بزرگترين طرف های تجاری ايران در اروپا هستند، متوجه شده اند تجارت در آنجا با توجه به تلاش های آمريکا، اسرائيل و کشورهای ديگر برای وضع تحريم هائی شديد تر توسط سازمان ملل متحد عليه برنامه اتمی آن کشور روز بروز دشوارترميشود.
با اينحال، حتی برای شرکت هائی که گفته اند از ايران خارج ميشوند - بخصوص زيمنس که هفته گذشته اين خبر را داد - احتمالا سالها طول خواهد کشيد تا سطح عملياتشان را پائين بياورند، و قراردادهای تمام نشده را به انجام برسانند. ديگران، فقط حضور خود را کم رنگ کرده اند، ويا در جستجوی کشورهائی ثالث هستند تا ازطريق آنها تجارت کنند، زيرا ازآن بيم دارند که بازاری سودآور را برای هيشه از دست بدهند، اگرفعلا آنجا را ترک کنند.
Ulrch Ackermann، مسئول امور ايران و کشورهای ديگر منطقه در فدراسيون خدمات مهندسی آلمان، که يک گروه مبلغ و لابی برای اين بخش است، ميگويد آنچه اعضای ما ميخواهند برخورداری از شرايطی منصفانه است. اگر شرکت های آلمانی خارج شوند آيا شرکت های غير آلمانی جای آنها را نخواهند گرفت؟
چين بزرگترين طرف تجاری با ايران است و قريب چهارده درصد از واردات و صادراتش را در سال ۲۰۰۸ تامين کرده است. پکن در مقابل تجديد درخواست های گسترش تحريم ها عليه ايران مقاومت ميکند، اما اين شرکت های آلمانی هستند که در ماههای اخير زير فشاری شديدتر قرار گرفته اند.
اداره فدرال مسئول نظارت بر امور صادراتی واقتصادی آلمان، با توجه به قوانين مرتبط با تحريم ها، درخواست شرکت های آلمانی را برای صادرات به ايران با دقت بيشتری بررسی ميکند. Holger Beutel، سخنگوی اين اداره ميگويد بخصوص درخواست های مربوط به صادرات اقلام دارای استفاده مضاعف، يعنی اقلامی که مصارف غيرنظامی دارند اما ممکن است ازآنها برای مقاصد نظامی نيزاستفاده کرد، زير ذره بين گذاشته ميشود.
برغم چنين بررسی هائی، اين اداره اذعان ميکند که شرکت های آلمانی می توانند از طريق کشورهای ثالث با محدوديت ها مواجه نشوند و آن ها را به اصطلاح دوربزنند.
يک آلمانی مباشرامور تجاری درايران، که نماينده چند شرکت آلمانی است، اين موضوع را تائيد ميکند. او که خواسته است معرفی نشود زيرا می ترسد اخراج شود ميگويد "دوبی بزرگترين طرف تجارت با ايران است حال آنکه چيزی توليد نميکند. در همين حال برلن فشار بر شرکت ها را بيشتر کرده است. شرکت های آلمانی مضطرب اند. بهمين جهت به دوبی ميروند. آمريکائی ها هم از طريق دوبی با ايران تجارت دارند. اسرائيلی ها هم می توانند ماشين های لباس شوئی ايرانی را از طريق رومانی خريداری کنند.