مولی میرهاشم در مقاله‌ای در وبسایت نشریه «نیو ریپابلیک» به فعالیت‌های یک بانوی عکاس ایرانی پرداخته و ضمن معرفی او، می‌نویسد هفته گذشته مجموعه عکس‌های «پدران و دختران ایرانی» در ایالات متحده، مورد توجه عمومی قرار گرفت و در چندین رسانه آنلاین نیز منتشر شد، با این عنوان که چطور این تصاویر، با به چالش کشیدن کلیشه‌های معمول، تنوع موجود در میان مردم ایران را به نمایش می‌گذارند.
به گفته نویسنده این مقاله، نفیسه مطلق، انتظار این که اینگونه مورد توجه بین‌المللی قرار بگیرد را نداشت، اما چنین واکنشی به عکس‌های گرفته شده توسط او، یکی از اهداف اصلی کارهای این عکاس ایرانی است.
خانم مطلق پس از آن که در ایران از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد، برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه شد و همزمان به عنوان کارآموز در یک روزنامه در تهران مشغول به کار شد. نوشته‌های او در آن زمان، چندان بازتاب مثبتی نداشت، اما عکس‌هایی که برای مقاله‌هایش می‌گرفت توسط روزنامه مورد استفاده قرار می‌گرفت و درنتیجه موجب شد ماندگاری او در آن شغل شد.
پانزده سال از آن زمان گذشته است و او هم‌اکنون در مالزی زندگی می‌کند، به عنوان عکاس آزاد به حرفه خود ادامه می‌دهد و همزمان در دانشگاه نیز به تدریس می‌پردازد.
عکس‌هایش را اینگونه توصیف می‌کند: مستندگونه هستند و با توضیحات کلاسیکی که او آنها را «بی‌پرده و صادقانه» می‌داند، همراه هستند.
وی خود را غرق موضوعی می‌کند که می‌خواهد آن را به تصویر بکشد؛ خواه موضوع عکاسی یک شخص باشد، یا یک گروه از مردم باشد. خانم مطلق بخش عمده کارهای خود را صرف آن کرده است که تصویری دقیق از مردم ایران را به نمایش بگذارد.
با این حال به عنوان کسی که سالهاست در خارج از ایران زندگی می‌کند، همواره خود را در قالب یک کارشناس در امور وطن خود، یعنی ایران، دیده است و در این زمینه می‌گوید بیش از ۱۰ سال است که در خارج از ایران بوده‌ام، با این حال تبدیل به یک شهروند ایرانی شده‌ام که می‌تواند به بسیاری از پرسش‌ها درباره کشور خود پاسخ دهد.
به باور او مردمی که در خارج از ایران هستند، شباهت‌هایی که احتمالاً بین آنها و جامعه ایران وجود دارد را نادیده می‌گیرند و می‌گوید «به نظر می‌رسد رسانه‌ها به نوعی زندگی عادی مردم (در ایران) را نادیده می‌گیرند ... و همیشه روی سیاست تمرکز می‌کنند.»
عکس‌های خانم مطلق نمایانگر وجوهی از زندگی ایرانی‌هاست که شاید شبیه زندگی مردم سایر نقاط جهان باشد.(این موضوع بخشی از انگیزه او در مجموعه عکس‌های «پدران و دختران ایرانی» بوده است)
به گفته او با نشان دادن شباهت‌ها، مردم تحمل بیشتری در قبال تفاوت‌ها از خود نشان داده و بیشتر با یکدیگر همدردی می‌کنند.
او در مورد میزان تأثیرگذاری عکس‌هایش واقع‌بین بوده و می‌گوید «فکر نمی‌کنم قرار باشد این (کار) دنیا را برای بسیاری از مردم تغییر دهد؛» با این حال می‌گوید، اگر بتواند اندکی از سوء تفاهم‌ها بکاهد، با توجه به توانایی‌های محدودی که دارد، یک کاری هر چند کوچک، انجام داده است.
نفیسه مطلق که به خاطر ادامه تحصیل و همچنین موقعیت شغلی که برای تدریس در دانشگاه برای او پیش آمد، ایران را ترک کرده است، امیدوار است که پس از سال‌ها دوری، دوباره روزی به ایران باز گردد.