گزارشی از مایکل پیل و جیم برانسدن در روزنامه فاینشنال تایمز
«انجمن ارتباطات مالی بین بانکی در جهان» موسوم به سوئیفت یک موسسه نه چندان بزرگ است که چرخ بازار مالی را از ساحل دریاچه ای در جنوب شرقی بروکسل روغن کاری می کند.
اما نبرد میان آمریکا و اروپا بر سر توافق هسته ای ایران آرامش حضور این نهاد مالی را بر هم زده است.
سوئیفت یک نهاد مالی بین المللی است که از لحاظ سیاسی کارکردی بیطرفانه دارد. ولی اعمال دوباره تحریم های آمریکا علیه ایران تهدیدی مستقیم برای مدل تجاری سوئیفت خواهد بود.
در حالی که اروپا خود را برای تدابیری واکنشی آماده می کند، سوئیفت نمونه دقیقی از چگونگی گرفتار شدن شرکت ها و موسسات در فشارهای بین آمریکا و اروپا است و این که چطور این مشاجره ممکن است به افول تجارت بین المللی منجر شود.
اگر سوئیفت نتواند خود را از تحریم های جدید آمریکا مستثنی کند، موظف است تا اوائل نوامبر تماس های شبکه خود با بانک های هدف در ایران را قطع کند. اگر چنین نکند با تدابیر متقابل علیه اعضای هیات مدیره آن و نهادهای مالی کارفرمای آن اعضا روبرو خواهد شد.
این امر می تواند برای اشخاص شامل توقیف دارایی ها و منع ورود به آمریکا و برای بانک ها محدودیت تجارت در آمریکا باشد.
نیکلاس ورون، کارشناس ارشد «موسسه پترسون برای اقتصاد بین المللی»، می گوید بقای سوئیفت که متعلق به حدود ۲۴۰۰ بانک و نهاد مالی است در مقاومت در برابر چنین تلاش هایی به منظور استفاده ابزاری برای مقاصد سیاسی است: «مساله اروپا-آمریکا-ایران برای سوئیفت به عنوان یک شبکه جهانی مساله موجودیت آن است.»
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
