خبرگزاری آسوشیتدپرس در مقاله مفصلی به تشریح وضعیت نظام درمانی ایران در دوران شیوع ویروس کرونا پرداخته است و این بحران را از جنبه های مختلف بررسی کرده است.
مگی مایکل، نویسنده این مطلب، با اشاره به این که در ایران، پزشکان و کادر درمانی را قهرمان توصیف میکنند و جانباختگان را نیز شهید میخوانند، میگوید این القاب و عناوین برای پزشکان و پرستارانی که همچنان با روند فزایندهای از عفونتهای ناشی از ویروس کرونا در این کشور مواجه هستند، اهمیت چندانی ندارد.
در این میان نوک تیز پیکان سرزنش کارشناسان و متخصصان بخش درمان به سوی حکومت و رهبران مذهبی ایران، به دلیل نقش آنها در گسترش این ویروس با مخفی کردن ابعاد گسترده آن در کشور، نشانه رفته است.
این کارشناسان میگویند که آنها فاقد امکانات لازم برای مقابله با این بیماری واگیردار بودند و به همین دلیل پزشکان و پرستاران در ایران، به سختی از ویروس ضربه خوردند. در ۹۰ روز نخست شیوع ویروس، روزانه تقریباً یک نفر از اعضای کادر درمانی جان سپرد و دهها نفر نیز به ویروس مبتلا شدند.
این که ویروس کرونا به ایران به شدت لطمه زد، موضوع پنهانی نیست. براساس آمار رسمی، حدود ۱۰۰ هزار نفر به این ویروس مبتلا شدند و حدود ۶۵۰۰ تن جان خود را از دست دادند.
این در حالی است که نتایج پژوهشهای یک گروه پارلمانی ایران نشان می دهد که آمار واقعی تلفات می تواند ۸ تا ۱۰ برابر بیشتر باشد و از این نظر، ایران در ردههای نخست فهرست کشورهای کرونازده قرار میگیرد.
این گزارش میگوید که تعداد واقعی مرگ و میر می تواند ۸۰ درصد بیشتر از آمار رسمی وزارت بهداشت، یعنی حدود ۱۱۷۰۰ نفر، باشد. برای نمونه دولت ایران در حال حاضر از کاهش میزان عفونتهای ناشی از کووید ۱۹ در بسیاری از مناطق این کشور خبر می دهد؛ با این حال مقامات محلی درحال گسترش گورستان ها در مناطقی چون تهران هستند که به گفته شورای این شهر، به ۱۰ هزار قبر جدید در بزرگترین گورستان خود یعنی بهشت زهرا نیاز دارد.
لازم به ذکر است که آمارهای رسمی کشورهایی مانند ایران، چین، و روسیه قابل راستیآزمایی توسط کارشناسان مستقل نیست و نمیتواند معتبر و نهایی تلقی شود. با این وجود برآورد میشود که آمار واقعی بسیار بیشتر از ارقام اعلام شده باشد و مقامات این کشورها شمار واقعی مبتلایان و جانباختگان را پنهان کرده باشند.
گفتگوهای خبرنگار آسوشیتدپرس در قاهره با ۳۰ پزشک متخصص و بررسی ارتباطات پزشکان در شبکه های پیام رسان و مرور سایر مدارک مرتبط، منجر به بیان جزئیات منتشر نشده بیشتری در این زمینه شد.
این گزارش، تصویر کاملتری از ریشه ها، کمبودها، نواقص، سوءمدیریت، و اقدامات ناکارآمد این کشور در مقابله با این بحران را در شرایطی که این ویروس مرگبار در میان جمعیت گسترش یافته است، تشریح میکند.
یکی از دلایل گسترش ویروس که برخی از پزشکان متخصص به آن اشاره کردند، قصور و تأخیر رهبران ایران در آگاهی رسانی سریع و به موقع در این زمینه بود.
این تأخیر چند هفته ای در شرایطی اتفاق افتاد که بیمارستان ها مملو از افرادی با نشانه های اولیه این بیماری بود، و پزشکان و متخصصان از رئیس جمهوری ایران می خواستند که اقدامات اساسی و موثری را برای مقابله با این ویروس انجام دهد. اما حکومت که نگران عدم حضور مردم در انتخابات، جشنهای سالانه پیروزی انقلاب، و اقتصاد بود، به این هشدارها توجهی نکرد.