مقاله ای از کرول کورمان در نیویورکر
«آکو سالمی» اولین عکس های زندگی اش را در نوجوانی در شمال ایران گرفت. سوژه های اولیه اش رودخانه نزدیک منزل خانوادگی شان بود که الان بیشتر از آن خاک و کثافت باقی مانده است. اوضاع آب و هوایی رو به وخامت گذاشته است. دریاچه ارومیه که زمانی ششمین دریاچه نمک جهان بود اینک ده درصد آبی را که دهه ۷۰ میلادی داشت در خود نگاه داشته است.
انتظار می رود در ساحل جنوبی، جایی که بیشتر زیرساخت های نفتی و پتروشیمی ایران قرار دارد، آب تا پایان این قرن بیش از ۶۰ سانتی متر بالا بیاید و تا سال ۲۰۷۰ احتمالا هر سال منازل بیش از ۲۰۰ هزار زیر سیل از بین خواهد رفت. سالمی می گوید هنوز بسیاری از هموطنانش واقعا از گرمایش تدریجی زمین آگاهی ندارند: «مردم خشکسالی و کمبود منابع آبی را می بینند، اما علت وقوع این پدیده ها را نمی دانند».
آکو سالمی سال گذشته شروع به سفر به نقاط مختلف در ایران کرد تا تغییرات اقلیمی را ثبت کند. او کار خود را با مجموعه ای از عکس های سیاه و سفید در سه بندر خلیج فارس آغاز کرد. سالمی همچنین به نقاط آسیب دیده از خشکسالی در مرکز و شمال ایران از جمله دریاچه ارومیه رفت و عکاسی کرد.
حسن روحانی رییس جمهوری ایران، بر خلاف دونالد ترامپ رییس جمهوری منتخب آمریکا، معتقد است که مصرف سوخت های فسیلی عنصر محرکه تغییرات آب و هوایی است. روحانی سال گذشته موافقتنامه پاریس را امضا کرد و دولت او متعهد شده است که تولید گازهای گلخانه ای را تا چهار درصد و در صورت لغو تحریم های آمریکا علیه ایران تا دوازده درصد کاهش دهد. اما تلاش ها برای ایجاد زیرساخت های انرژی پاک در ایران هنوز فراگیر نشده است.
پژوهشگران دانشگاه ام آی تی اکتبر گذشته تحقیقی را منتشر کردند که نشان می داد «اگر تا سال ۲۰۷۰ میلادی تولید آلاینده ها در سراسر جهان به اندازه کافی کاهش نیابد، خلیج فارس با موجی از گرما روبرو خواهد شد که زندگی را برای بسیاری غیرممکن می کند. ثبت گرمای ۷۳ درجه در بندر ماهشهر در دو تابستان گذشته نمونه ای از آینده جوشان در انتظار ما است».
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
