مقاله ای از الکس وطنخواه در فارین افرز
در حالی که دولت ترامپ می کوشد جزییات استراتژی اش برای مهار ایران را مشخص کند، چین در پی راههایی برای بازگرداندن ایران به نظام جهانی است. شی جین پینگ، رییس جمهوری چین، در پی کنگره اخیر حزب کمونیست آن کشور در مسیر اجرای جاه طلبانه ترین طرح سیاست خارجی اش، طرح ابتکاری «یک کمربند، یک راه»، قرار دارد که تهران از ذینفع های کلیدی آن است.
پکن می گوید طرح «یک کمربند، یک راه» برای بنای زیرساخت هایی با هدف ترویج تجارت لازم است، اما این طرح هدفی فراتر از این دارد. این طرح به کشورهای شرکت کننده اعتماد به نفس سیاسی خواهد داد. نکته ای که به نظر می رسد در ایران جواب داده است. این پروژه از ایران یک شریک غیرقابل جایگزینی نه تنها برای چین بلکه برای هند، روسیه و دیگر کشورهای آسیای مرکزی خواهد ساخت.
طرح شی جین پینگ سال ۲۰۱۳ افتتاح و از همان آغاز با استقبال گرم ایران روبرو شد. این طرح یک هزار میلیارد دلاری طی ده تا پانزده سال چین را از طریق یک رشته راه های تجاری زمینی و دریایی که ایران در کانون آن قرار دارد از اوراسیا به بازار جهانی متصل می کند.
موقعیت جغرافیایی و ثبات امنیتی نسبی ایران از این کشور بازیگری محوری برای این طرح ساخته است.
تهران باید مراقب باشد در خواندن نیات چین اشتباه محاسبه نکند.
پکن تلاش خواهد کرد از بسیاری از تله های سیاسی در خاورمیانه پرهیز کند. چین به روابط بازرگانی و دیپلماتیک نزدیک خود با فهرست بلندی از رقبای ایران از عربستان سعودی تا اسراییل ادامه خواهد داد.
با این وجود، پذیرش ایران به عنوان مولفه مهمی از استراتژی بزرگ «یک کمربند، یک راه» فرصتی طلایی برای ایرانیان است.
از آن جا که شی جین پینگ این پروژه را مهم ترین طرح سیاست خارجی خود می داند تا زمانی که در راس قدرت باشد احتمالا به آن وفادار خواهد ماند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
