تنش بین بریتانیا و ایران به قرن ۱۹ و زمانی که لندن امتیازات اقتصادی بزرگی بدست آورد باز می گردد. بریتانیا بعدا کنترل عمده ای بر صنعت نفت ایران برقرار ساخت. برای دهه ها، ایرانیان توطئه اندیش، بریتانیا را به مداخله در امور ایران متهم کرده اند، که سرنگونی شاه در ۱۹۷۹ از آن جمله است.
برخی از رویدادهای اخیر از این قرار هستند:
آوریل ۱۹۸۰
مردان مسلح ایرانی به سفارت کشور در لندن هجوم می برند و ۲۴ نفر را به گروگان می گیرند. نیروهای ویژه بریتانیا بعدا ساختمان را پس می گیرند و پنج نفر از مهاجمان را، که گفتند به سرکوب در ایران اعتراض می کردند، می کشند.
فوریه ۱۹۸۹
آیت اله خمینی فتوایی صادر می کند و به مسلمانان دستور می دهد سلمان رشدی نویسنده بریتانیایی را بکشند و می گوید کتاب «آیه ها شیطانی» او اهانتی به اسلام است. ایران بعدا مناسبات دیپلماتیکی با بریتانیا را قطع می کند. روابط آنها ۱۰ سال بعد عادی می شود.
مارس ۲۰۰۷
ایران ۱۵ پرسنل نیروی دریایی بریتانیا را به اتهام ورود غیر قانونی به آبهای ایران بازداشت می کند. بریتانیا این ادعا را رد می کند. ملوانان ماه بعد آزاد می شوند.
ژوئن ۲۰۰۷
وزارت امور خارجه ایران تصمیمی بریتانیا را به اعطای لقب شوالیه گری به سلمان رشدی محکوم می کند، و آنرا اهانتی به جهان اسلام می نامد.
ژوئن ۲۰۰۹
بریتانیا بر اساس تحریم هایی که بر ایران به دلیل برنامه اتمی وضع شد، برخی از دارائی های ایران را مسدود می کند. رهبر ایران بریتانیا را «شیطانی ترین» دشمن کشور می ماند، و اظهار نطر می کند که بریتانیا در ناآرامی های مرتبط با انتخاب دوباره محمود احمدی نژاد رییس جمهوری نقش داشت.
نوامبر ۲۰۱۱
بریتانیا در تحریم جدیدی علیه آنچه کوشش ایران برای ساختن تسلیحات اتمی گفته می شود، مناسبات مالی با بانک های ایران را قطع می کند. دو روز پس از آن که پارلمان ایران رای می دهد سطح روابط با بریتانیا در پاسخ به تحریم های جدید پایین بیاید، معترضین ایرانی به سفارت امریکا در تهران حمله می کنند.
