واشينگتن پست و نيويورک تايمز، هر دو يک گزارش خبرگزاری رويترز را زير عنوان "مهندس ايرانی جاده و راه آهن به غرب افغانستان می آورد" چاپ کرده اند، که گلنار متولی از ارملک افغانستان فرستاده است.
او در مقدمه گزارش در جملاتی ترسيمی می نويسد: تلويزيون در اتاق کابين پيش ساخته محل پذيرائی علی توکلی خمينی در حومه شهر هرات در افغانستان از ميهمانان، روی کانال بيست و چهارساعته خبری تلويزيون دولتی ايران است.
ديوارها با نقشه هائی بزرگ از ايران و افغانستان تزئين شده است، و پرتره ای از آيت الله علی خامنه ای، رهبر ارشد ايران را در کنارپرتره حامد کرزی رئيس جمهوری افغانستان در بردارد. يک آشپز افغان نيز سرگرم فراهم ساختن غذای ايرانی است.
در حاليکه آمريکا به زودی برای جنگ با طالبان صد هزار سربازدر افغانستان خواهد داشت، ايران نفوذ دراين کشورهمسايه خود را بی سر و صدا از طريقی کمتر ملموس اعمال ميکند: استفاده از آجر و ملاط، و جاده و راه آهن.
توکلی، مهندس ايرانی، با ساختن قريب چهارصد کيلومتر جاده و راه آهن در غرب افغانستان طی شش سال گذشته بخشی از شبکه باستانی راههای تجاری موسوم به جاده ابريشم را صادف ميکند.
شرکت او در حومه هرات سد می سازد، و به تازگی ساختن بستر راه آهنی را تمام کرده است که روزی می تواند با پيوند دادن جنوب و شرق آسيا به خاورميانه و اروپا، بخشی از مهمترين شبکه باستانی راههای تجاری زمينی جهان را احيا کند.
ايران ميليون ها دلار در پروژه های توسعه و بازسازی در افغانستان خرج کرده است، هرچند که در چارچوب خط مشی آمريکا، مشارکت ايران در پروژه های عمرانی مورد حمايت آمريکا محدود است.
توکلی ميگويد وی هيچ مقاطعه ای را به خاطر مقررات آمريکائی از دست نداده است و اين مسئله ای نيست که زياد به آن توجه کند.
او مناقصه ساختن راه آهن را از دولت ايران پس از آن برد که ايران برای کمک به پروژه های بازسازی افغانستان در سال ۲۰۰۲ در کنفرانسی از کمک دهندگان در ژاپن، تعهدی پانصد ميليون دلاری سپرد.
توکلی ميگويد يکی از بزرگترين مزايای کار کردن در افغانستان ارزانی دستمزد و نيروی انسانی منتظر کار است. او پانصد تا هفتصد کارگر افغان را در استخدام دارد، و از تعليم دادن تکنسين هائی ماهر به خود می بالد.