در ایران، بهره گیری دو زن و یک مرد آسیب دیده از اسید پاشی از هنر، الهام بخش آنان و زنان دیگری شده است، که قربانی خشونت شده‌اند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی در این زمینه از برپایی نمایشگاهی در یک گالری در تهران خبر داد که آثار هنری معصومه عطایی و دو قربانی دیگر اسیدپاشی، در آن به نمایش گذاشته شده است.
معصومه عطایی که هشت سال پیش، با اسیدی که پدر شوهرش روی صورتش ریخت برای همیشه بینایی‌اش را از دست داد، گفت که نمی‌خواهد زندگی خود را قربانی دیو صفتی مردی کند که با اتکا به قوانین بیرحمانه و مردسالار، از مجازات گریخت.
همراه او در این نمایشگاه، زیور پروین و محسن مرتضوی، دو قربانی دیگر اسید پاشی، آثار هنری سفالی، معرق، مجسمه و نقاشی های برجسته خود را به معرض تماشا گذاشته‌اند، تا علاوه بر بازتاب داستان زندگی خود، برای «انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی در ایران» کمک مالی گردآوری کنند.
آنها می‌گویند، هنر و تلاش شان در ادامه زندگی، تنها راه دلگرم کردن سایر قربانیان و شکست دادن کسانی است که می‌خواستند آنها را به تاریکی بفرستند.
معصومه همراه پسر ۱۲ ساله اش در تهران زندگی می‌کند. او به رغم قوانین ایران، حضانت پسرش را به عهده دارد، اما سرپرستی فرزندش را با چشم هایش و گذشت از مجازات پدر شوهری که تهدید به تکرار اسید پاشی روی فرزند او و نوه خودش کرده بود، به دست آورده است.
