جمعه گذشته ارن اسوارتز، نابغه کامپیوتر که به هک کردن شبکه اطلاعات دانشگاه ام آی تی متهم بود، خودکشی کرد. این خبر روز یکشنبه منتشر شد. جسد اسوارتزِ۲۶ ساله را که خود را به دار آویخته بود، دوست دخترش هنگام ورود به آپارتمانی در نیویورک که محل سکونت وی بود، یافت.
پرونده ای که طی آن اسوارتز به هک کردن این شبکه اطلاعاتی متهم است، در جریان بود و هنوز حکمی در خصوص اتهام وی صادر نشده بود، اما در صورت اثبات اتهام، مجازات او ۳۵ سال زندان و پرداخت یک میلیون دلار غرامت به اتهام ورود غیرقانونی به سیستم اطلاعاتی دانشگاه و دانلود کردن میلیون ها مقاله علمی بود.
وکلای این جوان تیزهوش مدعی آنند که اسوارتز امیدوار بود بتواند این مقالات علمی را روی شبکه اینترنت به رایگان در اختیار دانشجویان و محققان بگذارد.
والدین ارن اسوارتز دادستان فدرال پرونده جنایی فرزندشان را سبب خودکشی وی قلمداد کرده اند. خانواده اسوارتز در پی مرگ پسرشان، طی بیانیه ای که صادر کرده اند، گفته اند:«مرگ ارن فقط مصیبت خانواده ما نیست، بلکه محصول عملکرد ارعاب آمیز ساختار قضایی آمریکا و تلاش دادستانان برای اثبات یک اتهام است. اتهامی که دادگاه به ارن وارد کرده، هیچ قربانی نداشته است.»
اسوارتز مغز پشت طرح ها و پروژه های گوناگون بوده است. از جمله فعالیت هایش نقش او بوده در ایجاد برنامه مشهور و مفیدی موسوم به آر اس اس. او از بنیانگذاران یک مرکز غیرانتفاعی بود که هدف آن آزادی اینترنت بود.
اسوارتز نه کارآفرین، که یک فعال اجتماعی بود. دوست نزدیک وی لارنس لسیگ در پی مرگ او نوشته است:«ارن در تمام زندگی اش حتی یک فعالیت درآمدزا نکرد. باور او این بود که دانش، توانایی می آفریند و گسترش اطلاعات به ایجاد جهانی می انجامد که در آن عدالت و برابری بیشتری حکمفرماست.»
اسوارتز بخشی از حرکتی نوپدید است که هکرهایی را دربرمی گیرد که می گویند فعال اجتماعی هستند. این عده از هکرها برای پول یا انجام خلاف، سیستم های اطلاعاتی را هک نمی کنند، بلکه می گویند برای کمک به گروه های گوناگون اجتماع از این توانایی خود بهره می برند.
به دنبال خودکشی اسوارتز، عده ای از این هکرها نامه ای سرگشاده به کاخ سفید نوشته و طی آن خواهان برکناری کارمن اوریتز شده اند که دادستان کل پرونده ارن اسوارتز بوده است. این نامه سرگشاده را که روی شبکه اینترنت قرار گرفته و هر روز شمار بیشتری به امضاکنندگان آن می پیوندند، تاکنون بیش از ۱۲ هزار نفر امضا کرده اند.
معاون بخش اطلاعات سایبری اف بی آی در خصوص اتهامات هکرها گفته است:«پیام ما آن است که هرج و مرج در شبکه اینترنت غیرقابل پذیرش است. اینترنت برای گروه بسیار بزرگی از مردم جهان اهمیتی خاص و روزافزون یافته، از این روست که ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که شبکه اینترنت تبدیل به غرب وحشی نشود.»
دوستان اسوارتز و آنان که با وی هم عقیده اند، معتقدند که عدالت در مورد او و امثال او رعایت نشده و سیستم قضایی آمریکا، تفاوتی میان این دست هکرها که می گویند قصدشان خدمت به کابران اینترنتی است و هکرهایی که مقاصد سیاسی یا تروریستی دارند، قائل نمی شود و این رویکرد، منصفانه نیست.
آنها می گویند که دستگاه قضایی آمریکا این دست هکرها را به تخریب دموکراسی متهم می کند، در حالی که آنها تنها تلاش می کنند به جریان آزاد انتقال اطلاعات کمک کنند.
مرگ ارن استوارتز زنگ خطری برای عده ای تلقی می شود که درگیر فعالیت های سایبری خاصی هستند که با امنیت عمومی ارتباط تنگاتنگ دارد.
فعالان اینترنتی در پی راهی مدنی هستند برای دنبال کردن رویکردی که هم اهداف فعالان این عرصه را تأمین کند و هم گفت و گویی مدنی را با مقام های قضایی و دولتی در بر داشته باشد؛ آن هم با رعایت احترام متقابل و به دور از ارعاب و تهدید.
اندوه و خشمی که در پی مرگ ارن اسوارتز حس می شود، استنتاجی متقن اما دردناک در بردارد: فارغ از اهمیت یا حساسیت دعواهای اینترنتی، هیچ دعوایی، هرقدر هم بزرگ باشد، ارزش آن را ندارد که جوانی درخشان و بااستعداد جان خود را فدای آن کند.
پرونده ای که طی آن اسوارتز به هک کردن این شبکه اطلاعاتی متهم است، در جریان بود و هنوز حکمی در خصوص اتهام وی صادر نشده بود، اما در صورت اثبات اتهام، مجازات او ۳۵ سال زندان و پرداخت یک میلیون دلار غرامت به اتهام ورود غیرقانونی به سیستم اطلاعاتی دانشگاه و دانلود کردن میلیون ها مقاله علمی بود.
وکلای این جوان تیزهوش مدعی آنند که اسوارتز امیدوار بود بتواند این مقالات علمی را روی شبکه اینترنت به رایگان در اختیار دانشجویان و محققان بگذارد.
والدین ارن اسوارتز دادستان فدرال پرونده جنایی فرزندشان را سبب خودکشی وی قلمداد کرده اند. خانواده اسوارتز در پی مرگ پسرشان، طی بیانیه ای که صادر کرده اند، گفته اند:«مرگ ارن فقط مصیبت خانواده ما نیست، بلکه محصول عملکرد ارعاب آمیز ساختار قضایی آمریکا و تلاش دادستانان برای اثبات یک اتهام است. اتهامی که دادگاه به ارن وارد کرده، هیچ قربانی نداشته است.»
اسوارتز مغز پشت طرح ها و پروژه های گوناگون بوده است. از جمله فعالیت هایش نقش او بوده در ایجاد برنامه مشهور و مفیدی موسوم به آر اس اس. او از بنیانگذاران یک مرکز غیرانتفاعی بود که هدف آن آزادی اینترنت بود.
اسوارتز نه کارآفرین، که یک فعال اجتماعی بود. دوست نزدیک وی لارنس لسیگ در پی مرگ او نوشته است:«ارن در تمام زندگی اش حتی یک فعالیت درآمدزا نکرد. باور او این بود که دانش، توانایی می آفریند و گسترش اطلاعات به ایجاد جهانی می انجامد که در آن عدالت و برابری بیشتری حکمفرماست.»
اسوارتز بخشی از حرکتی نوپدید است که هکرهایی را دربرمی گیرد که می گویند فعال اجتماعی هستند. این عده از هکرها برای پول یا انجام خلاف، سیستم های اطلاعاتی را هک نمی کنند، بلکه می گویند برای کمک به گروه های گوناگون اجتماع از این توانایی خود بهره می برند.
به دنبال خودکشی اسوارتز، عده ای از این هکرها نامه ای سرگشاده به کاخ سفید نوشته و طی آن خواهان برکناری کارمن اوریتز شده اند که دادستان کل پرونده ارن اسوارتز بوده است. این نامه سرگشاده را که روی شبکه اینترنت قرار گرفته و هر روز شمار بیشتری به امضاکنندگان آن می پیوندند، تاکنون بیش از ۱۲ هزار نفر امضا کرده اند.
معاون بخش اطلاعات سایبری اف بی آی در خصوص اتهامات هکرها گفته است:«پیام ما آن است که هرج و مرج در شبکه اینترنت غیرقابل پذیرش است. اینترنت برای گروه بسیار بزرگی از مردم جهان اهمیتی خاص و روزافزون یافته، از این روست که ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که شبکه اینترنت تبدیل به غرب وحشی نشود.»
دوستان اسوارتز و آنان که با وی هم عقیده اند، معتقدند که عدالت در مورد او و امثال او رعایت نشده و سیستم قضایی آمریکا، تفاوتی میان این دست هکرها که می گویند قصدشان خدمت به کابران اینترنتی است و هکرهایی که مقاصد سیاسی یا تروریستی دارند، قائل نمی شود و این رویکرد، منصفانه نیست.
آنها می گویند که دستگاه قضایی آمریکا این دست هکرها را به تخریب دموکراسی متهم می کند، در حالی که آنها تنها تلاش می کنند به جریان آزاد انتقال اطلاعات کمک کنند.
مرگ ارن استوارتز زنگ خطری برای عده ای تلقی می شود که درگیر فعالیت های سایبری خاصی هستند که با امنیت عمومی ارتباط تنگاتنگ دارد.
فعالان اینترنتی در پی راهی مدنی هستند برای دنبال کردن رویکردی که هم اهداف فعالان این عرصه را تأمین کند و هم گفت و گویی مدنی را با مقام های قضایی و دولتی در بر داشته باشد؛ آن هم با رعایت احترام متقابل و به دور از ارعاب و تهدید.
اندوه و خشمی که در پی مرگ ارن اسوارتز حس می شود، استنتاجی متقن اما دردناک در بردارد: فارغ از اهمیت یا حساسیت دعواهای اینترنتی، هیچ دعوایی، هرقدر هم بزرگ باشد، ارزش آن را ندارد که جوانی درخشان و بااستعداد جان خود را فدای آن کند.