سینمای «آیمکس» پرده بزرگی است که فیلم ها به صورتی واقعگرا برروی آن به نمایش درمی آید. اخیرا فیلمی از نخستین نگاه بشر از درون تلسکوپ پرقدرت «هابل» به اعماق شگفت انگیز کائنات به شیوه آیمکس به نمایش گذاشته شده است که برای نخستین بار جلوه های ویژه ای از جهان و نادیده های اعماق کائنات را به صورت سه بعدی به نمایش می گذارد.
برای مثال یکی از تصاویرزیبای فیلم ،بخش هایی از کائنات را نشان می دهد که به شکل پروانه ای درفضای لایتناهی پرگشوده است و در تعریف آن آمده است:«این حتما همان بهشتی است که ما تصورمی کنیم.»
در این فیلم تازه که «آیمکس هابل سه بعدی» نام دارد تلاش های هفت فضانورد سرنشینان کپسول فضایی «آتلانتیس» در حال تعمیر تلسکوپ هابل به نمایش گذاشته شده است. درحالی که این تلسکوپ در مدار ۳۲۰ درجه ای زمین در حال گردش است.
این فیلم که توسط «لئوناردو دی کپریو» روایتگری شده است عکس های منحصر به فرد و شگفت انگیزی از میان مجموعه عکس هایی که تلسکوپ هابل در طول ۲۰ سال کنکاش برای ثبت اطلاعاتی درمورد کائنات گرفته است را به نمایش می گذارد.
دکتر «اد وایلر» رئیس بخش علوم فضایی «ناسا» می گوید:«لنزهای هابل در مدت بیست سالی که کائنات را تحت نظارت داشته است برخی ازحیرت آورترین تصاویر را از کرات و گالکسی های دیگر که بر زمینه ای از سیاهی مبهم قرار گرفته اند را برای ما ارسال کرده است.در طول این سال ها تلسکوپ هابل بیش از چهاریا پنج میلیون مایل سفرکرده و بیش از هرتلسکوپ دیگری در تاریخ بشریت توانسته است به خاستگاه و سرچشمه پیدایش کائنات بازگردد.»
بنا برگفته دکتر وایلر، تاریخ پیدایش جهان به بیش از ۱۳ میلیارد سال پیش باز می گردد و هابل توانسته است به بیش از ۶۰۰ میلیون سال پس از انفجارپیدایش جهان موسوم به «انفجاربزرگ» بازگشته واز وقایع آن دوران عکس برداری کند.
تصویری که به پروانه ای بال گشوده درفضای تاریک جهان شباهت دارد درواقع پاتیل بزرگی است از گازهای باقیمانده از انفجار و نابودی خورشیدی که از لحاظ حجم بیش از پنج برابر بزرگ تر ازخورشید منظومه شمسی بوده است. این پروانه معلق درفضای لایتناهی به وسعت ۲ میلیون سال نوری در گوشه ای از کائنات بال های خود را گشوده و درحال زوال است.
دکتر وایلر می گوید: «هرچه تلسکوپ هابل بیشتر به اعماق کیهانی جهان دست پیدا کند ما اطلاعات بیشتری درباره چگونه پیدایش کائنات به دست خواهیم آورد. چرا که این تلسکوپ برروی نوری متمرکز است که سفر آن از میلیون ها سال پیش و از نقطه آغاز جهان و کائنات شروع شده است.اما با کهنه شدن تلسکوپ هابل ناسا درنظردارد تا یک تعمیر کلی درسال ۲۰۱۴ برروی آن انجام دهد.
از تاریخ نصب تلسکوپ هابل تا به امروز فضانوردان بیش از پنج بار برای تعمیرو بالابردن کیفیت آن به فضا سفرکرده اند. آخرین سفر این فضانوردان در سال ۲۰۰۹ انجام شده است که نتیجه آن فیلم سه بعدی کنونی برای نمایش درسینماهای مخصوص «آیمکس» است.
یکی ازاین فضانوردان درحالی که پشت دوربین ۷۰۰ پوندی آیمکسی که پیش از ترک کره زمین برروی دکل کپسول فضایی نصب شده است نشسته است از دیگر فضانوردانی که مشغول تعمیر تلسکوپ هابل هستند فیلم برداری کرده است.
فیلمبرداری از هابل درحال تعمیرشدن کارآسانی نبوده است چرا که این تلسکوپ و فضانوردانی که به کار تعمیر آن اشتغال داشتند هر۹۰ دقیقه یک بار به دورمدار زمین می چرخیده اند. به این صورت آن ها هر ۴۵ دقیقه یک بار شاهد طلوع و غروب خورشید می شدند.
مایکل ماسیمو کارشناس این ماموریت فضایی که به همراه دیگرکارکنان این بخش از ناسا در مراسم گشایش فیلم سه بعدی آیمکس درحالی که عینک های مخصوص تماشای فیلم های سه بعدی را بر چشم داشتند شرکت کرده بود می گوید نورخورشید بزرگ ترین چالش این فضانوردان بوده است:«نورخورشید درفضا به صورت کورکننده ای شدت پیدا می کند و قدرت درخشندگی این نورغیرقابل تصور است. درعین حال بخش تاریک فضا نیز بی نهایت تاریک و سیاه است و خلاصه بین نور شدید و تاریکی مطلق اگر فرصتی به فیلم بردار دست دهد که از نور مناسبی برخوردار شود می تواند فیلم بگیرد.»
بنا برگفته ماسیمو چالش های دیگری نیز برای این فضانوردان وجود داشته است از جمله به کاربردن پیچ ومهره های کوچک دردست هایی که با دستکش های فضایی بزرگ پوشیده شده است:«از جا درآوردن قطعات مختلف تلسکوپ و پس از تعمیر یک بار دیگر آن ها را به جای اول برگرداندن درست مثل تعمیر یک ساعت ظریف درحالت شناوربودن درفضا می ماند.»
به هرصورت تماشاگر فیلم تازه فضایی و سه بعدی آیمکس می تواند همه این چیزها را از دیدگاه یک فضانورد تماشا کند. مایکل ماسیمو می گوید:«وقتی از آن بالا به زمین نگاه می کنید بی اختیار به خود می گویید این بدون شک همان بهشت است! یعنی واقعا نمی شود اینهمه زیبایی را باورکرد.»
تونی مایرز، کارگردان فیلم «هابل سه بعدی» می گوید:«امکان نداشت ما بدون تکنولوژی آیمکس بتوانیم این درونی ترین اعماق گیتی و کائنات را به صورت کنونی به نمایش بگذاریم. این یک فیلم سه بعدی است اما باید به خاطر داشته باشید که تلسکوپ هابل قدرت فیلم برداری با شیوه سه بعدی را ندارد وما توانسته ایم با استفاده از تکنیک های گوناگون این امکانات را برای نمایش فیلم بوجود بیاوریم.»
فرانک سامرز، فیزیکدان مشاور فیلم هم می گوید ما نمی توانستیم بدون استفاده از فورمول های فیزیکی به این تصاویر سه بعدی به صورتی قابل قبول دست پیدا کنیم:«این یک فیلم کاملا علمی است. ما یک تیم مجرب از فیزیکدانان را در اختیار داشته ایم تا از طریق مشورت با آن ها بتوانیم به بهترین نحو این تصاویر را پیاده کنیم.»
گراهام فرگسون کانادایی و برادرخوانده اش به کمک یکدیگر بیش از ۴۰ سال پیش تکنولوژی آیمکس را اختراع کرده اند. فرانک سامرز معتقد است که به زودی این تکنولوژِی پیشرفته تا حدی عمومیت پیدا خواهد کرد که هر فردی می تواند درخانه خود از آن استفاده کند و به عبارتی دیگر از داخل اطاق نشیمن خود به دیدار کرات دیگر برود.