ماهیت و فرجام جنبش اعتراض به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران در بهار ۸۸ هنوز در معرض نقد است. کشورها و سازمان های مدافع حقوق بشرمعتقدند که نمی توانند در تنظیم روابط خود با حکومت جمهوری اسلامی این جنبش را نادیده بگیرند. به همین دلیل در ۸ ماه گذشته بارها تلاش کرده اند که حکومت را از اعمال خشونت برعلیه شهروندان معترض بازدارند. اما به نظر نمی رسد این تلاش ها در رفتار جمهوری اسلامی تغییر ایجاد کرده باشد. زیرا صدور احکام سنگین علیه بازداشت شدگان ادامه دارد و بازداشت ها هم متوقف نشده است. در چنین شرایطی است که سازمان تربیتی،علمی و فرهنگی ملل متحد «یونسکو» در گزارش خود به اعمال فشار سازمان یافته علیه دانشجویان، معلمان و استادان دانشگاه اعتراض کرده است.
در گزارش این نهاد فرهنگی وابسته به سازمان ملل متحد آمده است در جریان حمله ۲۴ خرداد ۸۸ ماموران بسیج به خوابگاه دانشگاه تهران ۳ دانشجوی پسر و یک دانشجوی دختر کشته شده و اتاق های آنان به آتش کشیده شده است. خوابگاه گلشن دانشگاه امیرکبیر از سوی ماموران مجهز به باتوم و گاز اشک آور مورد هجوم قرار گرفته است.
یونسکو به حملات خشونت آمیز نیروهای امنیتی به دانشگاههای شیراز،اصفهان،تبریز، بندرعباس و مشهد نیز اشاره کرده است. در این گزارش به بازداشت برادران علایی که پژوهشگران شناخته شده در زمینه ایدز هستند و کیان تاجبخش استاد دانشگاه کلمبیای آمریکا نیز اعتراض شده است.
یونسکو در گزارش خود به تعلیق از کار ۷۰۰ تن از معلمان ایرانی به اتهام شرکت در جنبش سبز اشاره کرده و از محکومیت فرزاد کمانگر معلم و فعال حقوق بشر کرد که به تحمل ۱۵ سال زندان محکوم شده نیز یاد کرده است.
یونسکو همچنین از طرح موسوم به «دانشجویان ستاره دار» فعالان دانشجویی که منجر به محرومیت از تحصیل آنان می شود اعتراض کرده است.
این گزارش و گزارش های مشابه در ۸ ماه گذشته جهان را با واقعیت های جامعه ایران و هویت معترضان به حکومت بیشتر آشنا کرده اما برخی ناظران مسائل ایران معتقدند که حکومت جمهوری اسلامی هنوز حاضر به شنیدن این اعتراض ها نیست.