«اوبر ماتوس» انقلابی نامدار کوبایی که در پی مخالفتش با فیدل کاسترو بیست سال به زندان افتاد، به علت ایست قلبی درگذشت. آقای «ماتوس» ۹۵ ساله بود.
«اوبر ماتوس» هنگامی که برای براندازی حکومت ژنرال «فولخنسیو باتیستا»، دیکتاتور کوبا، به شورشیان زیر فرماندهی فیدل کاسترو پیوست، آموزگار و کشاورزی پر شور بود.
در نخستین روز از سال ۱۹۵۹ همزمان با سرنگونی حکومت «فولخنسیو باتیستا»، اوبر ماتوس دوشادوش فیدل کاسترو پیروزمندانه وارد هاوانا شد.
اما بنوشته خود اوبر ماتوس در سرگذشتنامه اش، او بسرعت از فیدل کاسترو دلزده و ناراضی شد چون برایش روشن گشت که دولت انقلابی کوبا از مردمسالاری و حکومت مردم بر مردم با شتاب دور می شود و به سوی خودکامگی و استبداد مارکسیستی پیش می رود.
فیدل کاسترو، هنگامی که اوبر ماتوس می کوشید از دولت کوبا کناره گیری کند، فرمان داد زندانیش کنند. ماتوس در پی گذراندن بیست سال پشت میله های زندان، در سال ۱۹۷۹ آزاد شد و به خانواده اش در کستاریکا پیوست. اوبر ماتوس و خانواده اش سرانجام به شهر میامی در ایالت فلوریدای آمریکا کوچ کردند.
اوبر ماتوس وصیت کرده است که پیکرش را در کستاریکا به خاک سپارند اما بمحض آزاد شدن کوبا از قید و بند خودکامگی، قبرش را نبش کنند و پیکرش را در سرزمین زادگاهش بار دیگر به خاک سپارند:
"می خواهم سفر بازگشتم را به کوبا، به همان سرزمینی انجام دهم که مردمانش همواره به من مهر، و با من همبستگی داشته اند. می خواهم در کستاریکا بیارایم تا روزی که کوبا آزادیش را بازیابد، و سپس به زادگاهم «یارا» [در استان اورینته] بازگردانده شوم تا به مادر و پدرم، و مردم کوبا بپیوندم."
اوبر ماتوس سرگذشت خود و «انقلاب» کوبا را در کتابی خواندنی با عنوان «شب چه گونه در رسید» نوشته که به چندین زبان منتشر شده است.
«اوبر ماتوس» هنگامی که برای براندازی حکومت ژنرال «فولخنسیو باتیستا»، دیکتاتور کوبا، به شورشیان زیر فرماندهی فیدل کاسترو پیوست، آموزگار و کشاورزی پر شور بود.
در نخستین روز از سال ۱۹۵۹ همزمان با سرنگونی حکومت «فولخنسیو باتیستا»، اوبر ماتوس دوشادوش فیدل کاسترو پیروزمندانه وارد هاوانا شد.
اما بنوشته خود اوبر ماتوس در سرگذشتنامه اش، او بسرعت از فیدل کاسترو دلزده و ناراضی شد چون برایش روشن گشت که دولت انقلابی کوبا از مردمسالاری و حکومت مردم بر مردم با شتاب دور می شود و به سوی خودکامگی و استبداد مارکسیستی پیش می رود.
فیدل کاسترو، هنگامی که اوبر ماتوس می کوشید از دولت کوبا کناره گیری کند، فرمان داد زندانیش کنند. ماتوس در پی گذراندن بیست سال پشت میله های زندان، در سال ۱۹۷۹ آزاد شد و به خانواده اش در کستاریکا پیوست. اوبر ماتوس و خانواده اش سرانجام به شهر میامی در ایالت فلوریدای آمریکا کوچ کردند.
اوبر ماتوس وصیت کرده است که پیکرش را در کستاریکا به خاک سپارند اما بمحض آزاد شدن کوبا از قید و بند خودکامگی، قبرش را نبش کنند و پیکرش را در سرزمین زادگاهش بار دیگر به خاک سپارند:
"می خواهم سفر بازگشتم را به کوبا، به همان سرزمینی انجام دهم که مردمانش همواره به من مهر، و با من همبستگی داشته اند. می خواهم در کستاریکا بیارایم تا روزی که کوبا آزادیش را بازیابد، و سپس به زادگاهم «یارا» [در استان اورینته] بازگردانده شوم تا به مادر و پدرم، و مردم کوبا بپیوندم."
اوبر ماتوس سرگذشت خود و «انقلاب» کوبا را در کتابی خواندنی با عنوان «شب چه گونه در رسید» نوشته که به چندین زبان منتشر شده است.