پشه ها برای یافتن غذایشان یعنی خون انسان، از سرنخ های مختلفی استفاده می کنند، از جمله حرارت بدن و دی اکسید کربنی که در بازدم ما هست. این درک آنها توسط «گیرندههایی» انجام می شود.
بنا به یک مطالعه جدید که نتایج آن روز پنجشنبه در ژورنال «کارنت بایالجی» منتشر شد، هدف قرار دادن این گیرنده ها شاید راه جدیدی برای جلوگیری از نیش زدگی انسان توسط این حشرات خونآشام باشد، و از انتقال بیماری هایی مثل مالاریا، ویروس زیکا، و تب دنگی جلوگیری کند.
متیو دجارو، استادیار نوروژنتیک در دانشگاه بین المللی فلوریدا در شهر میامی می گوید: «ما گیرنده هایی [در پشه ها] پیدا کردیم که به عرق انسان حساس هستند و کشف کردیم که بخار اسیدی که از بدن ما خارج می شود، در واقع کلید اصلی است که پشه ها با آن می توانند ما را پیدا کنند.»
به گفته دجنارو، پشه ها در ابتدا با حس کردن دی اکسید کربن موجود در بازدم انسان از فاصله ۱۰ متری می تواند حضور انسان در نزدیکی را ردیابی کنند. سپس بوی بدن انسان را حس کرده و آن را دنبال می کند، و وقتی نزدیکتر شدند حرارت بدن را حس می کند.
دجنارو می افزاید: «وقتی پشه ها روی پوست بدن شما نشستند می توانند آن را با پاهایشان مزه کنند و بعد دنبال جایی مناسب برای گزیدن بگردند.»
کارشناسان می گویند، با پیدا کردن قدم به قدم این مراحل و به هم زدن ترتیب آن، شاید بتوان به گمراه کردن پشه ها و پیشگیری از نیش زدن آن ها کمک کند و از همه مهم تر جلوی انتقال ویروس ها و بیماری های خطرناکی که پشه ها حامل آن ها هستند را بگیرد.
