«آنا مور» در گزارشی در روزنامه گاردین نوشت: پخت و پز غذای ایرانی برای همسایگان جدید تمام درها را به روی «آتوسا سپهر» گشود.
آتوسا سپهر دسامبر ۲۰۰۷ بدون هیچ آشنایی از ایران وارد بریتانیا شد. او در ۳۰ سالگی از یک ازدواج فاجعه بار خود را نجات داد. به سرعت از اصفهان راهی تهران شد و پس از خرید بلیط هواپیما به سرعت ایران را ترک کرد.
وقتی وارد لندن شد تعطیلات کریسمس بود. آتوسا می گوید زیبایی شهر و چراغانی ها و شور و شوق جشن به من امید بخشید. احساس کردم این جا می تواند خانه جدیدم باشد. اما هیچ کس با من حرف نمی زد. در ایران هر جا می روید مردم طوری با شما حرف می زنند گویی سال ها همدیگر را می شناسید. خیلی افسرده و ترسیده بودم. غم غربت پیدا کرده بودم.
سپهر در محل سکونت اش در شمال لندن شروع به آشپزی می کند: هوس غذاهای مادرم را داشتم. روز کریسمس تصمیم گرفتم یک غذای مخصوص درست کنم. غذا را خوردم و تمام روز پتو را دور خودم پیچیدم و تلویزیون تماشا کردم.
پس از آن شروع به پختن غذاهای مادرم، مادربزرگم و خاله ام کردم. خودم را می کشتم تا خوب از آب دربیاید. به آن ها زنگ می زدم و هر غذا را بیست بار درست می کردم تا کار دستم بیاید. دشوار می توان به کلام آورد. ولی دلم برای خانه و آن مزه ها تنگ شده بود. وقتی طعم غذاها درست درمی آمد من را به ایران برمی گرداند؛ مثل یک موسیقی که قدیم ها شنیده باشی.
کم کم همسایه ها از عطر و بوی خوب غذاها پرسیدند. سپهر در خانه هایشان را می زد و غذا برایشان می برد. بعد آن ها را برای صرف غذا به خانه اش دعوت کرد. او بدون این که بداند یک آینده جدید را بنا می گذاشت.
آتوسا اکنون پس از ده سال، دستور پخت غذاهایش را در نخستین کتابش «از آشپزخانه ایرانی» منتشر کرده است. او در همان خانه زندگی می کند و همچنان برای همسایه هایش غذا می پزد. اما لندن اکنون خانه او است. شهری که عاشق اش است. آتوسا سپهر حالا شهروند بریتانیا است و پنج سالی است که یک شریک زندگی دارد و امیدوار است این نخستین کتاب از مجموعه کتاب های بسیار او در آینده باشد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
