حوثی‌های یمن مورد حمایت حکومت ایران روز دوشنبه، ۲۳ بهمن، یک کشتی باری را در دریای سرخ هدف قرار دادند؛ تحلیلگران داده‌های کشتیرانی گفتند این کشتی حامل ذرت به ایران بود.
منابع کشتیرانی می‌گویند که به نظر می رسد این اولین کشتی باری به مقصد ایران است که حوثی‌ها از شروع حملات به کشتی‌های بین‌المللی در دریای سرخ آن را هدف قرار داده‌اند.
یک مقام دفاعی ایالات متحده بدون اشاره به جزییات گفت احتمالاً این کشتی هدف قرار گرفته اما به آن اصابت نکرده است. گزارش‌های اولیه حاکی از آن بود که کشتی ممکن است آسیب دیده باشد اما تلفات جانی نداشته است.
گروه حوثی‌ها که حکومت ایران از آن حمایت می‌کند از اواخر آبان ماه با اعلام همبستگی با حماس در جنگ با اسرائیل به کشتی‌ها در دریای سرخ و خلیج عدن حمله کرده است. این حملات باعث اختلال در حمل و نقل از طریق آبراه‌ها و تنگه باب المندب شده است که آنها را به هم متصل می‌کند.
به گفته سخنگوی نظامی حوثی‌ها کشتی هدف قرار گرفته کشتی آمریکایی«استار آیریس» بود اما، شرکت‌های ردیاب کشتی‌ها می‌گویند این کشتی متعلق به یونان با پرچم جزایر مارشال بود. شرکت «کپلر» که داده‌های کشتیرانی را رصد می‌کند گفت «استار آیریس» حامل ذرت برزیل به مقصد ایران بود.
کارشناس ارشد «کپلر» در امور کشتی‌های حامل کالاهای کشاورزی گفت: «استار آیریس مانند همه کشتی‌های فله‌بر به مقصد ایران بدون واهمه از حملات حوثی‌ها مسیر خود را از دریای سرخ منحرف نکرده‌اند.» او گفت این کشتی حامل ۴.۵ میلیون تن ذرت از برزیل، بزرگترین وارد کننده ذرت به ایران، برای سال میلادی جاری بود.
رویترز به نقل از یک مقام امنیتی منطقه‌ای گفت: «به نظر می‌رسد حوثی‌ها با این حمله می‌خواستند نشان دهند که حکومت ایران این گروه را کنترل نمی‌کند و خودشان مستقلاً عمل می‌کنند و از قبل تهران را از این حمله مطلع کرده بودند.»
شرکت بریتانیایی امنیت دریایی «امبری» و همچنین مرکز عملیات بازرگانی ارتش بریتانیا پیشتر روز دوشنبه از حمله موشکی به یک کشتی باری هنگام عبور از تنگه باب‌المندب خبر داده بودند.
بنابر گزارش‌ها، این کشتی فله‌بر متعلق به یونان و دارای پرچم جزایر مارشال بود و صبح دوشنبه دو موشک به فاصله دو دقیقه به سمت آن شلیک شد.
به گفته شرکت «امبری» سمت راست کشتی آسیب دید و مرکز عملیات بازرگانی ارتش بریتانیا نیز گفت آسیبی به خدمه وارد نشد و این کشتی حرکت به سوی مقصد خود را ادامه داد.
