با وجود همه موفقیت هایی که پرزیدنت اوباما در روزهای پایانی کنگرۀ ۱۱۱ بدست آورد، قانونگزاران محافظه کار و میانه رو که خود را برای رویارویی سیاسی با او آماده می کنند از سخت گیری های شدید در کنگرۀ جدید خبر می دهند. در دست گرفتن اکثریت در مجلس نمایندگان از سوی جمهوریخواهان و افزایش کرسی های این حزب در سنا با وجود در اقلیت بودن، نه تنها شیوۀ انجام امور در کنگره در دو سال آینده را تغییر می دهد بلکه بر سیاست های داخلی و خارجی از جمله جنگ در افغانستان نیز تاثیرگذار خواهد بود.
جیم جوردن نمایندۀ محافظه کار و با نفوذ ایالت اوهایو و رئیس جدید کمیتۀ مطالعات جمهوریخواهان می گوید« انتخابات دوم نوامبر نه در مورد همکاری با رییس جمهوری بلکه در مورد توقف کار با او بود.» تحلیل گران سیاسی ، رخدادهای هفته های اخیر در کنگرۀ آمریکا را «آرامش قبل از توفان» می دانند و بر این باورند که در ماه ژانویه اوج گیری جنگ لفظی در جلسه های کنگره زمانی فرا خواهد رسید که اکثریت جمهوریخواه مجلس نمایندگان نه تنها برای پیشبرد برنامه ها و سیاست های حزبی تلاش خواهند کرد بلکه بر روی برنامه روی کار آوردن رییس جمهوری از حزب خود در سال ۲۰۱۲ میلادی متمرکز خواهند شد.
اصرار جمهوریخواهان برای ادامۀ جنگ با تروریسم تا پیروزی نهایی در افغانستان به وضوح با سیاست پرزیدنت اوباما مبنی بر آغاز خروج نیروهای آمریکایی در تابستان سال آینده از برخی مناطق افغانستان مغایرت دارد. عدم آمادگی نیروهای امنیتی و پلیس افغان در به دست گرفتن کنترل مناطق مختلف کشور پروسه خروج نیروهای آمریکایی در آن کشور را کندتر می کند. از این رو به نظر می رسد که در ماه ژوئیۀ آینده تنها گروه کوچکی از نیروهای آمریکایی به توانند خاک افغانستان را ترک کنند. در همین حال تحلیل گران نظامی بر این باورند که اگر هدف آمریکا شکست دادن طالبان و القاعده در افغانستان است،باید در ارتباط با پاکستان سیاستی جدید اتخاذ کند. کشوری که به نظر می رسد از یک سو برای کمک به آمریکا با نیروهای طالبان و القاعده در ستیز است و از سوی دیگر ستیزه گران طالبان و القاعده را در قبایل کوهستانی همجوار با مرز افغانستان پناه داده است.
در همین حال ایالات متحده که با یکی از بزرگترین بحران های اقتصادی تاریخ روبروست، در پی چاره جویی برای کسری بودجه سرسام آور خویش است. بنابراین در صدد است تا پایان سال ۲۰۱۱ میلادی نیروهای خود را به طور کامل از عراق خارج کند. اقدامی که در مورد افغانستان دشوار به نظر می رسد و تنها سیاست کاهش نیروها مدنظر قرار گرفته تا بخشی از هزینه های جاری نظامی از نزدیک به یک صد و پنجاه میلیارد دلار در سال کمتر شود. مبلغی که بیش از ۲۰ درصد هزینه های دفاعی آمریکاست و می تواند علاوه بر کمک به کاهش کسری بودجه، نیازهای دفاعی و امنیتی کشور را نیز تأمین کند.
به نظر می رسد در میان جمعی از قانونگزاران دمکرات نظیر چاک شومر سناتور ایالتِ نیویورک چنین امیدی وجود دارد که روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت «دستاوردهای دوره انتقالی کنگره، راه را برای کنگرۀ ۱۱۲ روشن کرده است.» وی می افزاید «برخی فراموش می کنند که ما ایدئولوژی های متفاوتی داریم. اما همه تلاش می کنیم تا پیروز شویم در حالی که در کنگره پیروزی زمانی امکان پذیر می شود که کاری انجام شده باشد.»