«زمانی در اعماق جایی بودم که هیچ امیدی در آن نبود، و تاریکی چهره همه چیز را می پوشاند. سپس عشق آمد و روحم را آزاد کرد. زمانی تنها تاریکی و سکون را می شناختم. اکنون امید و شادی را می شناسم.» هلن کلر
هلن کلر(۱۸۸۰-۱۹۶۸) در ۱۹ ماهگی بر اثر بیماری سختی شنوایی و بینایی خود را از دست داد. با این حال توانست بر سرخوردگی ناشی از نداشتن بینایی و شنوایی فائق آید و به مبارزه ای بی امان به سود ناشنوایان ونابینایان دست زند.
هلن کلر توانست با کمک و حمایت صبورانه ان سالیوان، آموزگارش، راه ارتباط را دریابد و به عالم نشانه ها دست یابد. از آن پس با پشتکار و تلاش فراوان به آموزش خود پرداخت تاجایی که می توانست خط بریل را ماشین کند.
او با مارک تواین آشنا شد و نویسنده معروف آمریکایی توانست شرایط تامین مالی او را برای ادامه تحصیل در دانشگاه فراهم کند. هلن به تحصیل در دانشگاه پرداخت و مدرک لیسانس خود را دریافت کرد.
هلن از نظر سیاسی نیز فعال بود و از حزب سوسیالیست آمریکا حمایت می کرد. دوست داشت شاهد روزی باشد که در آمریکا ثروت عادلانه توزیع شود و بی عدالتی ناشی از سرمایه داری در جامعه آمریکا از میان برود. پس از اعتصاب معدن چیان درسال ۱۹۰۹ در عقاید خود راسخ تر شد. در ۱۹۱۲ به جنبش کارگران صنعتی جهان پیوست. هلن علاوه بر حمایت از سوسیالیسم صلح طلب بود و در صف مخالفان شرکت آمریکا در جنگ جهانی اول قرار داشت.
هلن بخش زیادی از وقت خود را نیز به تامین بودجه برای کمک به نابینایان و آگاه سازی درمورد وضعیت آنان اختصاص می داد. درآن زمان نابینایان در وضعیتی سخت به سر می بردند، از تحصیل محروم بودند و به نوانخانه ها سپرده می شدند.
چهره اجتماعی هلن سبب شد که لکه های نابجا و زشت از چهره نابینایی و ناشنوایی زدوده شود. اودر سال ۱۹۶۴ از پرزیدنت لیندن جانسون نشان آزادی را دریافت کرد .
در سال ۱۹۶۸ در خواب سکته کرد و درگذشت.
هلن کلر(۱۸۸۰-۱۹۶۸) در ۱۹ ماهگی بر اثر بیماری سختی شنوایی و بینایی خود را از دست داد. با این حال توانست بر سرخوردگی ناشی از نداشتن بینایی و شنوایی فائق آید و به مبارزه ای بی امان به سود ناشنوایان ونابینایان دست زند.
هلن کلر توانست با کمک و حمایت صبورانه ان سالیوان، آموزگارش، راه ارتباط را دریابد و به عالم نشانه ها دست یابد. از آن پس با پشتکار و تلاش فراوان به آموزش خود پرداخت تاجایی که می توانست خط بریل را ماشین کند.
او با مارک تواین آشنا شد و نویسنده معروف آمریکایی توانست شرایط تامین مالی او را برای ادامه تحصیل در دانشگاه فراهم کند. هلن به تحصیل در دانشگاه پرداخت و مدرک لیسانس خود را دریافت کرد.
هلن از نظر سیاسی نیز فعال بود و از حزب سوسیالیست آمریکا حمایت می کرد. دوست داشت شاهد روزی باشد که در آمریکا ثروت عادلانه توزیع شود و بی عدالتی ناشی از سرمایه داری در جامعه آمریکا از میان برود. پس از اعتصاب معدن چیان درسال ۱۹۰۹ در عقاید خود راسخ تر شد. در ۱۹۱۲ به جنبش کارگران صنعتی جهان پیوست. هلن علاوه بر حمایت از سوسیالیسم صلح طلب بود و در صف مخالفان شرکت آمریکا در جنگ جهانی اول قرار داشت.
هلن بخش زیادی از وقت خود را نیز به تامین بودجه برای کمک به نابینایان و آگاه سازی درمورد وضعیت آنان اختصاص می داد. درآن زمان نابینایان در وضعیتی سخت به سر می بردند، از تحصیل محروم بودند و به نوانخانه ها سپرده می شدند.
چهره اجتماعی هلن سبب شد که لکه های نابجا و زشت از چهره نابینایی و ناشنوایی زدوده شود. اودر سال ۱۹۶۴ از پرزیدنت لیندن جانسون نشان آزادی را دریافت کرد .
در سال ۱۹۶۸ در خواب سکته کرد و درگذشت.