نمایشگاه تازه ای در موزه بردباری شهر لس آنجلس، یاد آور یکی از بزرگ ترین فجایع نسل کشی اواخر قرن بیستم، واقعه قتل ٥٠٠٠ زن و مرد و کودک کرد درسال ١٩٨٨ در شهر حلبچه به دستور «صدام حسین» رئیس جمهور پیشین عراق است که این هفته در سالگرد این واقعع شوم به تماشای عموم گذاشته شده است.
حمله کشنده به ساکنان حلبچه که با طراحی و به دستور صدام حسین رهبر عراقی و به دست پسرعموی او «علی حسن المجید» معروف به «علی شیمیایی» انجام گرفت ساکنان کردتبار شمال عراق را مورد هدف قرار داده بود وهزاران تن از این ساکنان در شهر حلبچه در روزهای پایانی جنگ ایران و عراق از طریق انفجارگازهای مسموم کشته شدند.
«صدام» که سیاست تخلیه اجباری ساکنان و کشتار دستجمعی را پیش گرفته بود در نظر داشت تا از این طریق نواحی کردنشین شمال عراق را پس از پاکسازی در اختیار اعراب عراقی بگذارد.
در روز ١٦ ماه مارس ١٩٨٨ بیش از ٥ هزار تن در حمله حلبچه جان خود را از دست دادند. در ماه های پس از آن نیز در حملاتی که به نام «کمپین انفعال» توسط صدام انجام گرفت بیش از ٤٠٠٠ شهرک کردنشین نابود و بیش از ١٠ هزار تن از جمعیت کردتبار عراقی کشته شدند.
نمایشگاهی که هم اکنون در موزه بردباری شهر لس آنجلس در عرض تماشای عموم قرار گرفته مجموعه ای از عکس ها و یادمان های این کشتارهای دستجمعی است که برای نخستین بار در مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک به نمایش گذاشته شد. این نمایشگاه با همکاری دولت منطقه خودگردان کردستان عراق برپا و در معرض تماشای عموم قرار داده شده است.
خاخام آبراهام کوپر، رئیس و گرداننده موزه بردباری شهر لس آنجلس که بخشی از مرکز حقوق بشری «سایمون ویزنتنهال» به شمار می رود به صدای آمریکا می گوید:«نسل کشی ٢٢ سال پیش مردم حلبچه هرگز نمی بایست اتفاق بیفتد. این نوع وقایع نباید بازهم دوباره اتفاق بیفتد. تجربه به ما نشان داده است که هرگاه در این گونه موارد سکوت اختیار کنیم هرچند این موارد شاید رابطه ای هم با ما یا جامعه ما نداشته باشد یعنی قبول ظلم کرده ایم. وقتی ما در این گونه موارد سکوت می کنیم در واقع به صورتی شریک جرم شده ایم.»
کوپر به یاد می آورد که چگونه «سایمون ویزنتنهال» - مردی که نامش برروی این مرکز حقوق بشری شهر لس آنجلس باقی مانده – زندگی خود را وقف تعقیب ماموران نازی و مسئولان کشتارهای دستجمعی میلیون ها تن از مردم بی گناه کرد. ویزنتنهال همیشه هشدار می داده است که «اگر جهانیان در مقابل این کشتارها و نسل کشی ها سکوت اختیار کنند نتیجه آن کشتارها و نسل کشی های بیشتر خواهد بود!» ویزینتهال که پنج سال پیش درگذشت درمورد کشتار کردها ونسل کشی های دیگر بارها سخنرانی کرده بود:«این وظیفه وجدانی هریک ازماست که در این گونه موارد صدای این گونه سبعیت و بی رحمی ها را به گوش جهان برسانیم. امروز بازهم می بینیم سال ها پس از وقایع هولوکاست یک بار دیگر و این بار مردم کردتبار حلبچه به دست صدام حسین و رژیم او کشته می شوند.»
امروز کردستان یک حکومت خودمختار درخاک عراق است. سفیرفرهنگی کردستان درایالات متحده آمریکا – نجف عبدالله می گوید کردستان تا حدود زیادی درمقابل این فاجعه بهبود و ترمیم یافته است:«همانطور که شاهد بوده ایم، کردستان هرروز بیش از روز پیش رشد می کند و به دمکراسی نزدیک تر می شود تاجایی که درحال حاضر کردستان یکی از امن ترین مناطق عراق به شمار می رود.»
نجف عبدالله هم معتقد است که این بی رحمی ها بایست به یاد آورده شوند تا دیگر تکرار نشوند.
صدام حسین در سال ٢٠٠٦ پس از محکومیت به دارآویخته شد. علی شیمیایی نیز درماه ژانویه گذشته اعدام شد.