گرين پيس، گروه فعالان محيط زيست، چهل ساله شد. گرين پيس با فعاليت گروه کوچکی داوطلب آغاز شد و در ۴۰ سال گذشته به يک سازمان بين المللی بدل شده است.
گرين پيس به سبب فعاليت های متهورانه اش، شناخته شده است. گرين پيس در هوای سرد قطب جنوب راه کشتی های صيد نهنگ را سد می کند، به دنبال زيردريايی های هسته ای می رود، و حتی، پرچم خود را بر فراز قله «راش مور» در آمريکا نصب می کند.
بن استوارت، مدير رسانه ای بخش بريتانيايی گرين پيس، در توضيح تاريخچه تشکيل اين سازمان می گويد: ۴۰ سال قبل يک گروه فعال کوچک يک قايق ماهيگيری در ونکوور کانادا کرايه کردند و به سوی جزيره ای در نزديکی آلاسکا رفتند.
کابينه نيکسون، رييس جمهوری وقت آمريکا، می خواست يک سلاح هسته ای در آن منطقه آزمايش کند و هدف اين گروه اين بود که خودشان را به منطقه آزمايش هسته ای برسانند و از نزديک شاهد اين آزمايش باشند و تلاش کنند، آن را متوقف کنند. البته به آن منطقه نرسيدند، گارد ساحلی آن ها را متوقف کرد، اما، اقدام اين گروه بر ميليون ها نفر در شمال آمريکا تاثير گذاشت و از آن زمان گرين پيس متولد شد.
نحوه عملکرد گروه اوليه گرين پيس، سياست عملياتی اين گروه را برای دهه های بعد تعيين کرد. فعاليت های گرين پيس در توقف صيد نهنگ واقعاً اين سازمان را در سطح بين المللی مطرح کرد.
کشتی های گرين پيس در سال ۱۹۷۳، فعاليت کشتی های صيد نهنگ را با مشکلات جديد روبرو می کردند. انتشار تصاويری از نهنگ های مرده و فعاليت های ده ساله گرين پيس به خاتمه يافتن صيد تجاری نهنگ، کمک کرد.
کشتی گرين پيس در سال ۱۹۸۵، در اعتراض به آزمايش هسته ای فرانسه در آب های مورورا، کشتی جنگی رنگين کمان ناميده شد. دولت فرانسه اين کشتی را در بندر آکلند منفجر کرد. فرناندو په ری يرا،عکاس هلندی، در اين انفجار جان خود را از دست داد.
گرين پيس تا دهه ۱۹۹۰ ميلادی به يک سازمان بين المللی تحول يافت. بسياری از مسائلی که گرين پيس از سال ۱۹۷۱ موضوع فعاليت های خود قرار داد، امروز هنوز در صدر طرح های های سازمان های محيط زيست قرار دارند.