هفتاد و سومین مراسم اهدای جوایز گلدن گلوب در هتل بورلی هیلتون لس آنجلس برگزار شد و چهره ها، سریالها و فیلمهای برتر جوایز امسال یا گوی بلورین را دریافت کردند، مراسمی هیجان انگیز با شرکت ستاره ها و بزرگان صنعت سینما و تلویزیون که میلیونها بیننده در سراسر جهان داشت.
گلدن گلوب نخستین مراسم اهدای جوایز سینمایی سال میلادی در آمریکا است، در ماههای ژانویه و فوریه برنامه های مختلفی از سوی سازمانها و انجمنهای هنری برگزار میشود و این دوران به فصل جوایز سینمایی معروف است، فصلی که با برگزاری مراسم اسکار به پایان میرسد.
گلدن گلوب هر سال توسط انجمن نشریات خارجی هالیوود برگزار میشود، یعنی نویسنده ها، منتقدین و عکاسان خارجی ساکن لس آنجلس که خبرها و رویدادهای هنری این کشور را پوشش میدهند. این انجمن در سال هزار و نهصد و چهل و یک تأسیس شده و در حال حاضر اعضای آن از پنجاه و پنج کشور جهان هستند و نشریات آنها بیش از دویست و پنجاه میلیون خواننده دارد.
یکی از ویژگیهای گلدن گلوب این است که فقط به سینما محدود نیست و محصولات تلویزیونی را هم در برمیگیرد، یعنی سریالها و فیلمهایی که برای شبکه های تلویزیونی تولید میشوند.
نکته جالب دیگر این است که جوایز را به دو بخش اصلی تقسیم کردند : دراما و کمدی - موزیکال، یعنی تمام بازیگران، فیلمها یا سریالها دراین چهارچوب طبقه بندی شدند و انجمن نشریات خارجی هالیوود جوایز را در این دو بخش به برندگان اهدا میکند.
بسیاری از هنردوستان موافق چنین تقسیم بندی هستند و اعتقاد دارند از نظر حرفه ای شرایط منصفانه تری برای رقابت هنری ایجاد میکند، برای نمونه در اسکار چنین طبقه بندی وجود ندارد و در اکثر موارد فیلمهای کمدی - موزیکال تحت تأثیرداستانهای جدی و فیلمهای دراما قرار گرفته و شانس کمتری برای دریافت جایزه دارند.
سعی میکنم هر سال در صورت امکان این مراسم را تماشا کنم، برنامه جالبی است، از تماشای فرش قرمز، ستاره های مشهور، لباسهای رنگارنگ و هیجان برنامه لذت میبرم. درسته که خیلی از گفتگوها و یا اظهارنظرهای پیش از برنامه تصنعی است و شاید به نظر گروهی، این مراسم بیش از حد تجاری باشد یا فاقد ارزش هنری، ولی تماشای گلدن گلوب همیشه و در همه جا لذتبخش است.
هتل بورلی هیلتون در شهر بورلی هیلز قرار دارد، خیلی هم به وستوود محله ایرانیهای لس آنجلس نزدیک است، بارها از مقابل این هتل گذشتم یا با دوستان در رستورانش شام خوردیم. یک هتل تاریخی است با ساختمان قدیمی. جالبه که تصاویری که از تلویزیون پخش میشود هیچ شباهتی به این هتل ندارد، یعنی به قدری چیدمان، دکور و صحنه آرایی این مراسم چشمگیر است که مشکل میشه باور کرد این محل همان هتل بورلی هیلتون است.
یکی از بزرگترین چالشهای تهیه کنندگان چنین مراسمی انتخاب مجری برنامه است، یعنی هنرمند یا کمدین پرانرژی و بذله گویی که ضمن افتتاح برنامه، با شوخیهای خود با بازیگران، فیلمها و سریالهای تلویزیونی مجلس را گرم کند، به اصطلاح نمک برنامه باشد. امسال ریکی گرویس کمدین بریتانیایی برای چهارمین بار بعنوان مجری این مراسم انتخاب شد، صادقانه بگم به هیچ عنوان از شوخیهای او لذت نبردم، بیش از حد زشت و زننده بود.
ریکی از جمله کمدینهایی است که در طنزش هیچ حد و مرزی نداره و بیش از حد به زندگی خصوصی ستاره ها و یا مشکلات اخلاقی و گرفتاریهای حقوقی آنها میپردازد. رفتاری که ریکی با مل گیبسون داشت و حرفهایی که درباره او زد یکی از لحظات غم انگیز برنامه بود، هر چند که مل گیبسون هم چهره چندان محبوبی نیست و در سالهای اخیر مشکلات زیادی داشته ولی شایسته چنین برخوردی هم نبود، امیدوارم این آخرین باری باشد که ریکی گرویس گلدن گلوب را اجرا میکند.
تعداد برنده های مراسم گلدن گلوب زیاد است و در چنین نوشتاری امکان پرداختن به همه آنها نیست، البته گروهی از آنها هم برای دوستانی که در ایران هستند شناخته شده نیستند، به همین دلیل فقط به معرفی تعدادی از برندگان سینمایی میپردازم که برای خودم جالب است، چهره هایی که موفقیت آنها خبرساز بود و به نظرم جلب توجه کرد.
بدون شک آلخاندرو گونزالس اینیاریتو کارگردان مکزیکی فیلم بازگشته، یکی از برنده های بزرگ امسال بود، او به تدریج به یکی از چهره های تأثیرگذار هالیوود تبدیل میشه که حرفهای زیادی برای گفتن داره، کارگردانی با ایده های عجیب و غیرمعمول که جریان تازه ای را در هالیوود ایجاد کرده است، آلخاندرو سال گذشته با فیلم مرد پرنده موفقیت حیرت انگیزی در اسکار داشت و تمام جوایز اصلی را درو کرد.
بازگشته در بخش دراما جایزه بهترین فیلم، کارگردانی و بازیگر نقش اول را برد تا یکی از آثار مطرح سال باشد، این روزها آمریکا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری است و یکی از محورهای اصلی این انتخابات موضوع مهاجرین است، از دید بسیاری از منتقدین موفقیت یک کارگردان مکزیکی در هالیوود از جنبه های مختلفی حائز اهمیت است.
لئوناردو دی کاپریو برای بازی در همین فیلم جایزه گرفت، هنرمند خوش تیپ و توانایی که در فیلمهای زیادی حضور داشته و موفقیتهای فراوانی کسب کرده است. به نظرم "بازگشته" بهترین فیلمی است که این بازیگر امریکایی در آن حضور داشته، تجربه متفاوتی در عرصه بازیگری که با تحسین بسیاری از منتقدین هنری همراه شده، شاید این بهترین شانس لئوناردو دی کاپریو برای دریافت اسکار باشه، تنها جایزه ای که او هنوز به کلکسیون افتخاراتش اضافه نکرده است.
در بخش فیلمهای دراما سیلوستر استالونه جایزه بهترین بازیگر مکمل مرد را برای کرید دریافت کرد، هفتمین فیلم از مجموعه سینمایی راکی که در ابتدا تولیدش هواداران سیلوستر را کمی نگران کرد. قرار نبود فیلم دیگری به راکی اضافه بشه و پرونده این مجموعه بسته شده بود، ولی سناریوی خوب و داستان جذابش نظر سیلوستراستالونه و سرمایه گذاران را تغییر داد تا بار دیگه شاهد حضور راکی بر پرده نقره ای سینما باشیم.
بسیاری از منتقدین باور دارند بعد از اولین فیلم راکی که چهل سال پیش ساخته شد، کرید بهترین فیلم این مجموعه سینمایی است، شاید هم انجمن نشریات خارجی هالیوود قصد داشت با این انتخاب ادای دینی کرده باشد به سیلوستراستالونه که در اواخر دوران بازیگری خود قرار دارد.
گلدن گلوب در سال هزار و نهصد و هفتاد و هفت به راکی کم محلی کرد ولی فیلم در همان سال سه جایزه اسکار برد و سیلوستر استالونه را به اوج شهرت رساند، استقبال گرم مدعوین و تشویق طولانی این بازیگر کهنه کار یکی از صحنه های زیبای این مراسم بود.
دنزل واشنگتن جایزه یک عمر دستاورد هنری را دریافت کرد، یکی از مهمترین جوایز گلدن گلوب که هر سال به یکی از بزرگان سینما و تلویزیون جهان اهدا میشود. بدون شک این هنرمند سیاهپوست یکی از ستاره های بزرگ دوران معاصر است، چهره ای که با بازی در نقشهای گوناگون و کاملأ متفاوت، یکی از تواناترین بازیگران هالیوود است.
برای معرفی چنین اسطوره ای تام هنکس روی صحنه رفت، او که با دنزل در فیلم فیلادلفیا همبازی بود، برای قدردانی از دستاوردهای ارزنده او سنگ تمام گذاشت. نمایش صحنه های مختلفی از فیلمهای این بازیگر سیاهپوست، خاطرات بسیاری را برای تماشاگران زنده کرد، لحظاتی فراموش نشدنی از آثاری که بخش مهمی از تاریخ سینمای جهان است.
انتظار سخنرانی بهتری از دنزل واشنگتن داشتم، بازیگری در این حد و اندازه باید در چنین مراسمی عملکرد بهتری داشته باشد، به ویژه اینکه از قبل مشخص بود که قرار است چنین برنامه ای اجرا شود و او فرصت کافی برای پردازش متن سخنرانی خود را داشت. متأسفانه دنزل واشنگتن حضور موفقی روی صحنه نداشت و کاملأ گیج و سردرگم بود، شاید هیجان بود، یا شادی بیش از حد، یا به قول خودش نداشتن عینک، به هر حال این یکی از ضعیف ترین سخنرانیهای سالهای اخیر گلدن گلوب بود.
از برنده های مهم دیگه میشه به ریدلی اسکات اشاره کرد، فیلم مریخی او بعنوان بهترین کمدی - موزیکال سال برگزیده شد و جایزه بهترین بازیگر مرد را نصیب مت دیمون کرد، البته برای بسیاری از جمله خود ریدلی اسکات عجیب بود که چرا این فیلم در بخش فیلمهای کمدی- موزیکال قرار دارد و در ابتدای سخنانش به همین موضوع اشاره کرد.
یا فیلم استیو جایز که در بخش دراما جوایز بهترین سناریو برای آرون سورکین و بهترین بازیگر مکمل زن برای کیت وینسلت را به ارمغان آورد، جالب بود که لئوناردو دی کاپریو و کیت وینسلت زوج محبوب فیلم تایتانیک در شبی خاطره انگیز جایزه گرفتند و طرفداران خود را خوشحال کردند.
جنیفر لارنس هم شب موفقی داشت و سومین گلدن گلوبش را برد، باید پذیرفت این بازیگر زیبای بیست و پنج ساله یکی از پدیده های سینمای آمریکاست و در صورت ادامه چنین روندی، رکوردهای بسیاری را خواهد شکست، او در بخش کمدی- موزیکال جایزه بهترین بازیگر زن را برای فیلم جوی دریافت کرد.
سال دو هزار و سیزده که برای پوشش خبری مراسم اسکار به لس آنجلس رفتم، جنیفر را از نزدیک در کنفرانس خبری مراسم دیدم، جایزه اسکار برده بود و خیلی هیجان زده بود، حقم داشت چون دریافت این جایزه در بیست و دو سالگی افتخار بزرگی است، دختر ساده و راحتی است و با همه حاضرین شوخی میکرد، خلاصه جلسه را بهم ریخت.
یکی از ویژگیهای جنیفر لارنس این است که هم در بازی در فیلمهای عامه پسند موفق است و هم در فیلمهای جدی و خاص، یعنی از معدود بازیگران جوان آمریکایی است که توانایی ایفای تمامی نقشها را دارد و بازی او بسیار باورپذیر است، بدون شک جوایز فراوانی در انتظار این بازیگر جذاب و مستعد است و آینده درخشانی خواهد داشت.
گلدن گلوب هم به پایان رسید و برنده های امسال مشخص شدند، رفتیم به پیشواز اسکار، امروز نامزدهای دریافت جوایز اسکار اعلام شدند، ببینیم کدام ستاره ها، هنرمندان و فیلمهای منتخب مهمترین جوایز سینمایی سال را دریافت خواهند کرد.