گوهر عشقی و کمال جعفری یزدی، دوتن از امضاکنندگان نامه معروف به «چهارده امضا» برای برکناری علی خامنه ای، در بیانیهای اعلام کردند که «تا تعیین تکلیف نهایی مردم با عمال سرکوب گر زمان زیادی باقی نمانده است.»
در این بیانیه که در حساب کاربری گوهر عشقی در شبکه اجتماعی «ایکس» منتشر شد، آمده است: تبعیض جنسیتی و ستمِ سیستماتیک، موجبات اصلی انقلاب زن، زندگی، آزادی شده است.
در بیانیه به اعدامها نیز اشاره شده و تاکید شده است که «باعث شکل گرفتن فضای یاس، سرخوردگی و ماتم عمومی شده است»
این دو فعال مدنی، نتیجه این افسردگی اجتماعی را خودکشی جوانان و نوجوانان، مهاجرتهای گسترده و حتا فرار نخبگان از مملکت و افت شدید کیفیت زندگی جوانان اعلام کردهاند.
این بیانیه همچنین به شرایط کنونی ایران نیز پرداخته و نوشته است که «حکومت با عَلَم کردن انتخاباتی دروغین که در بهترین شکل، انتصاباتی فرمایشی است، سعی دارد نمایشی از مشروعیت و شبهِ دموکراسی را در چشم جهانیان فرو کند.»
این دو تن از امضاگنندگان نامه «چهارده امضا» همچنین از ملت ایران خواستهاند تا در «برابر تفرقهافکنی و ستمهای حاکمیت سکوت نکنند و نگذارند به بهانههای واهی، ایرانیان را به جان یکدیگر بیندازند و با ایجاد فضای دو قطبی، توجه و تمرکز شما را از مشکلات اصلی کشور دور کنند.»
این بیانیه میافزاید: «نتیجه حکومت فاسد و بیکفایت جمهوری اسلامی، فقر و فلاکت گسترده هموطنانمان، اتلاف منابع و صرف پولهای هنگفت برای آتشافروزیهای منطقهای و دزدی و اختلاس و غارت خزانه ملی ایران است.»
حذف گوشت، مرغ و تخممرغ و مواد پروتئنی، میوه و نان و بسیاری از اقلام پایهای از سفره مردم نیز در این بیانیه، «فاجعهای آشکار» نامیده شده و تاکید شده است که «امروز اکثریت مردم ما تنها به دنبال زنده ماندن هستند نه زندگی کردن.»
خانم عشقی و آقای جعفری یزدی اعلام کردهاند که «تا حاکمیت فعلی با فساد و خشونت لجام گسیخته به کارش ادامه دهد، امیدی برای نجات این کشور وجود نخواهد داشت.»
در پایان بیانیه نیز تاکید شده است که «مردم ایران با با هیچ ملتی در جهان دشمنی نداشته و ایرانیان خارج کشور نیز باید با حرکت در مسیر درست انقلاب زن، زندگی، آزادی و بازتاب دادن صدای هموطنان داخل کشور، اجازه ندهند فرصتطلبان سیاسی از احساسات آنان سوءاستفاده کنند.»
گوهر عشقی، مادرستار بهشتی است که در نهم آبان سال ۱۳۹۱ به دست ماموران پلیس امنیت سایبری بازداشت شد و چند روز بعد در ۱۳ آبان ۱۳۹۱ در بازداشت جان باخت. پس از جان باختن آقای بهشتی، شماری از زندانیان شهادت دادند که او شکنجه شده بود.
خانم عشقی نیز بارها در مصاحبه ها و سخنان خود بر شکنجه و کشته شدن فرزند خود در زندان تاکید کرده است.
کمال جعفری یزدی نیز یکی از ۱۴ امضا کننده نامه ای است که در خرداد ماه سال ۹۸، خطاب به علی خامنهای خواستار استعفای او و تغییر قانون اساسی ایران شدند.
آنها گفتند که قانون اساسی کنونی «مجلسی فرمایشی، دولتی بی اختیار، و قوه قضائیهای غیرمستقل» ایجاد کرده است.