یک مقام محیط زیست اصفهان از خشک شدن «صد در صد» تالاب گاوخونی خبر داده است.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان می‌گوید تنها دو یا سه درصد از قسمت شمالی تالاب کمی مرطوب است.
حسین اکبری گفت رهاسازی آبی که بهمن ماه گذشته انجام شد نیز «بی‌نتیجه» بوده است.
خبرگزاری مهر پیش‌تر گزارش داده بود که سهم تالاب گاوخونی به عنوان «حقابه‌دار اصلی زاینده‌رود» از بیش از یک میلیارد و یکصد میلیون متر مکعب پیش‌بینی‌شده از آغاز سال آبی امسال یعنی مهرماه سال ۱۴۰۱، صفر است.
در این گزارش عنوان شده است که در سه سال گذشته تنها آبی که به گاوخونی رسیده است، «سیلاب ناچیز» هشتم مردادماه ۱۴۰۱ و سرریز رودخانه شور دهاقان به زاینده‌رود در بهمن ماه سال گذشته بوده است.
این در حالی است که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفته بود اگر قرار باشد هرگونه آبی در زاینده‌رود جاری شود به همان میزان آب هم باید به گاوخونی برسد.
گاوخونی، وسعت ۴۷ هزار هکتاری دارد و حقابه آن در شرایط خشکسالی ۱۷۶ میلیون مترمکعب در سال و در سال‌های نرمال از لحاظ میزان بارش، ۴۶۰ میلیون متر مکعب است.
کارشناسان می‌گویند مقدار آبی که امسال به رودخانه زاینده‌رود تخصیص داده شده است نزدیک به «یک دهم حقابه تالاب» است و «بی‌تر‌دید» به تالاب نمی‌رسد.
تیرماه ۱۴۰۰ نیز مدیر کل مدیریت بحران استانداری اصفهان از خشک شدن ۹۸ درصد از تالاب گاوخونی و احتمال «نابودی» کامل این تالاب بین المللی در صورت عدم تغییر سیاست‌ها خبر داد.
منصور شیشه‌فروش روز شنبه ۲۶ تیر در گفت وگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، ایرنا، گفت ذخیره تمامی سدهای مخزنی در استان اصفهان «حدود ۵۳ درصد نسبت به متوسط بلند مدت کاهش دارد.»
برداشت بی‌رویه و غیرقانونی در بالادست، کاهش آب ورودی، تغییر اقلیم و خشکسالی و تامین نشدن حقابه‌های طبیعی از جمله دلایلی هستند که گفته می‌شود در خشکی تالاب گاوخونی نقش داشته‌اند.
در حالی که بحران آب، یکی از اصلی‌ترین چالش‌های کشور است، سیاست‌های غلط چهار دهه گذشته در مدیریت آب و برنامه‌های زیانباری مانند سیاست‌های مربوط به خودکفایی در کشاورزی به قیمت خشک شدن بسیاری از تالاب‌ها در ایران تمام شده است.
کارشناسان می‌گویند خشک شدن تالاب گاوخونی، نرج مهاجرت را افزایش می‌دهد و فرصت‌های شغلی را که از طریق گردشگری فراهم می‌شود از بین می‌برد.
