تین بار در سال ۱۹۲۹ بود که آکادمی علوم و هنرهای سینمایی به فکر آن افتاد که مراسمی را ترتیب دهد که در آن به بهترین های سال سینمای آمریکا جوایزی اهدا شود. اعضای اصلی این آکادمی از این فکراستقبال کردند و مراسم اهدای جوایز اسکار از همین تاریخ برای نخستین بار به اجرا درآمد.
نخستین فیلمی که جایزه اسکار را دریافت کرد، فیلم رمانتیکی بود به نام «بال ها» درباره مردان و زنانی که در نیروی هوایی آمریکا خدمت می کنند. داگلاس فربنک و ویلیام سی دومیل نقش میزبانان این نخستین مراسم اهدای جوایز اسکار را داشتند و اسکار از دست آن دو به برندگان آن که امیل جکینز و جانت گینور از بازیگران معروف سینمای صامت آن زمان بودند داده شد.
طرح مجسمه اسکار را یکی از طراحان مطرح سینمای آمریکا به نام «سدریک گیبونز» به اعضای آکادمی ارائه داد که در آن زمان بر سرنوع جایزه درحال مذاکره بودند. طرح اولیه گیبونز، تندیسی از یک مرد جدی بود که شمشیری به دست گرفته و روی یک حلقه فیلم ایستاده بود.
این طرح سپس به مجسمه ساز ماهری به نام «جورج استنلی» داده شد که از روی آن تندیسی به طول ۱۳ اینچ و به وزن ۶ پوند ساخت. مجسمه که از قلع و فلزساخته شده و با برنز پر شده است سپس با روکشی از طلای ۱۰ عیار و در نهایت با طلای ۲۴ عیار پرداخته شد. ارزش این مجسمه در آن دوران صد دلار بود. اما مجسمه اسکار امروزی از فلزی به نام بریتانیا ساخته می شود که کاملا پرداخت شده و سپس روی آن با طلای ۱۰ عیار و ۲۴ عیار اندور می شود. وزن این تندیس این روزها به یازده پوند می رسد و شرکت تندیس سازی کالیفرنیای شرقی با همکاری شرکت مجسمه سازی «داج» در کالیفرنیا از سال ۱۹۵۹ تا کنون کار ساختن این مجسمه ها را به عهده دارند.
نکته جالب اینجاست که گیبونزطراح جایزه اسکار خود در طول سال ها توانست ۱۰ باز جایزه اسکار را برای طراحی صحنه های فیلم های مختلف به دست آورد.
ارزش مجسمه اسکار امروزه ۲۰۰ دلار است اما این ارزش معنوی این جایزه است که برای برندگان آن اهمیت دارد و برای آن ها کارگشایی های می کند که غیرقابل محاسبه است. آکادمی علوم و هنرهای سینمایی قانونی درباره نگهداری و فروش این مجسمه وضع کرده است که در اساسنامه آکادمی برای آگاهی برندگان جوایز اسکار درج شده است.
طبق این قانون برندگان اسکار به هیچ وجه حق ندارند مجسمه خود را فروخته یا به فرد دیگری واگذار کنند. اگر فردی به هر دلیلی نخواهد جایزه اسکار را نزد خود نگاه دارد می تواند آن را به محل مخصوصی در آکادمی تحویل بدهد و در مقابل آن ده دلار دریافت کند. این قانون شامل حال وراث و بازماندگان برندگان نیز می شود.
درمورد انتخاب نام «اسکار» برای این مجسمه طلائی کوچک داستان های بسیاری نقل شده اما به روایتی شایع است که «مارگارت هریک» کتابدار آکادمی علوم و هنرهای سینمایی این اسم را برای «اسکار» انتخاب کرده است چرا که این مجسمه شباهت زیادی به عموی او داشته است. به این صورت از سال ۱۹۳۹ به بعد این جایزه اسکار نامیده شد.
در شب شانزدهم ماه می سال ۱۹۲۹، اولین جشن اهدای جوایز آکادمی با حضور ۲۷۰ مهمان در هتل تاریخی روزولت در شهر «هالیوود»برگزار شد. حاضران شاهد اهدای دوازده جایزه در رشته های مختلف سینمایی بودند که کمیته ای متشکل از بیست عضو پنج نامزد جایزه اسکار را انتخاب می کردند و سپس پنج تن از اعضای این کمیته برندگان اول را انتخاب کردند. در سومین سال برگزاری مراسم اسکار، تعدادی بالغ بر چهار صد نفر کار گزینش برندگان جوایزاسکار را انجام دادند.
جایزه اسکار برای اولین بار به فیلم هایی اهدا شد که از اول ماه اوت ۱۹۲۷ تا سی و یکم جولای ۱۹۲۸ به نمایش در آمده بودند. اما ازسال ۱۹۳۴ تقویمی در نظر گرفته شد که تا امروز هم پا برجا مانده است. بر طبق این قانون تازه، فیلمی می تواند در مسابقات اسکار شرکت کند و نامزد دریافت جایزه شود که در آن سال دست کم به مدت یک هفته در شهر لس آنجلس یا حومه آن به نمایش عمومی در آمده باشد.
هر سال آکادمی در هر رشته سینمایی، فهرستی از بهترین دستاوردهای سال را برای اعضای این آکادمی در همان رشته می فرستد و هر یک از اعضا که هم اکنون تعداد آن ها به ۶ هزار نفر می رسد موظفند از میان این فهرست پنج نام را در رشته خود و پنج نام را به عنوان بهترین فیلم انتخاب کنند و آن ها را به آکادمی بدهند. پس از شمارش آرای اولیه، پنج نام به عنوان نامزدهای هررشته برگزیده می شوند. در دور بعدی اعضای آکادمی برندگان هر رده بندی را انتخاب می کنند و اسامی آن ها به شرکت حسابرسی «پرایس واترهاوس» ارسال می شود. کارمندان قابل اعتماد این شرکت در اطاق مخصوصی به این آرا رسیدگی می کنند و پس از آن که همه این آرا بررسی شد نام برندگان در دو نسخه در پاکت های لاک و مهر شده قرارمی گیرند. یکی از نسخه ها به داخل گاوصندوق شرکت «پرایس واترهاوس» گذاشته می شود و نسخه دیگر درروز اهدای جوایز اسکار در اختیار رئیس آکادمی قرار می گیرد. در این نوع رای گیری تا امروز خلافی دیده نشده است و در حقیقت هیچ یک از اعضای آکادمی تا لحظه باز شدن پاکت لاک و مهر شده نام برندگان اسکار را نمی دانند. با وجود این شیوه درست و مناسب رای گیری در انتخاب برندگان اسکار، در ده سال اول شایعاتی در رابطه با رشوه گیری و اعمال نفوذ استودیوهایی چون متروگلدوین مایر که از قدرت و تسلط زیادی در هالیوود آن زمان برخوردار بوند بر سرزبان ها بود. این مسئله باعث شد که در دهه سی میلادی از تعداد اعضای آکادمی به شدت کاسته شود. زیرا سینماگرانی که به این آکادمی پیوسته بودند دیگر به آن اطمینانی نداشتند.
در سال ۱۹۳۵ هنگامی که «فرانک کاپرا» کارگردان معروف و مطرح هالیوود به مقام ریاست آکادمی علوم و هنرهای سینمایی رسید، اعضای این آکادمی از ۶۰۰ نفر به تنها ۱۰ نفررسیده بود. کاپرا تصمیم گرفت تا به بازسازی و اعاده حیثیت جوایز اسکار بپردازد. درمراسم اسکار سال ۱۹۳۶ کاپرا با اهدای یک جایزه ویژه به «دیوید گریفیت» پدرسینمای هنری آمریکا و یکی از کارگردان های توانای این کشوریک بار دیگر توجه مردم را به صورتی مثبت به جوایز اسکار جلب کرد واعتباری دوباره برای این جوایز کسب کرد. امروزه اسکار یکی از معتبرترین جوایز سینمایی جهان به شمارمی رود.