«زرتشتیان در هر ماه، هنگامی که نام روز با نام ماه برابر می شود ، آن روز را جشن می گیرند و هر یک از این جشن ها را به مناسبتی برگزار می کنند. نخستین جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردینگان نام دارد که روز فروردین از ماه فروردین برابر با نوزدهم فروردین است و به آن فردوگ هم می گویند. این جشن به فروهر پاک درگذشتگان و نیاکان مربوط است. به همین دلیل همه برای شادی روان و فروهر در گذشتگان خود، به آرامگاه می روند. هر کس برای تهیه و بخشش میزد در مراسم جشن فروردین گان، میوه یا لرک با خود می آور. بانوان سیر و سداب، سیرگ، آش و بقیه خوراکی های مراسم را تهیه می کنند. موبدان لباس سپید ویژه اجرای مراسم مذهبی بر تن کرده و آفرینگان خوانی را به صورت گروهی اجرا می کنند. شرکت کنندگان نیز با نیایش خود بر روان و فروهر در گذشتگان درود می فرستند . دهموبدان، هنگام اجرای آفرینگان خوانی، میوه ها را با کارد به اندازه های کوچک می برند و پس از پایان مراسم همراه با مقداری لرک ، بریده هایی از سیرگ و اندکی آش بین شرکت کنندگان تقسیم می کنند».
(از کتاب از نوروز تا نوروز نوشته کورش نیکنام)
