يکی از کسانی که ممکن بود در صورت حيات از برگزاری نمايشگاه نقاشی موزه سکلر در شهر واشنگتن پایتخت آمریکا بسيار هيجان زده شود، به يقين اکبر شاه، امپراتور مغول می بود.
موزه سکلر با برگزاری اين نمايشگاه با عنوان «جهان تو در تو» مجموعه ای از آثار هنرمندان ايرانی و هندی، بويژه نقاشي های پيچيده و ظريفی که به سفارش اکبرشاه، پسر و نوه او جهانگير و شاه جهان ترسيم شده، نهايت دلبستگی خود را به آثار هنرمندان مشرق زمين به نمايش گذاشته است.
آغوش دربار مغولان هند طی سه قرن فرمانروايی خود بر بيشتر بخش های پاکستان، هند، بنگلادش و افغانستان امروزی، بروی ممتاز ترين هنرمندان و صنعتگران منطقه، از جمله هنرمندان پارسی گشوده بود.
مغولان گويا علاقه سيری ناپذيری به خواندن و گردآوری آثار هنری داشتند.
«چه بسيار کسانی که نقاشی را دوست ندارند، و من آنها را دوست ندارم.»
اکبرشاه، امپراتور مغول
در روايت ها آمده، کتابخانه اکبر شاه مشتمل بر ۲۴ هزار جلد کتاب بود و در عهد فرزندش: جهانگير ، دربار مغول ميزبان سرآمدترين هنرمندان و صنعتگران آن زمان بوده است.
ذوق و سليقه هنری مغولان طيف وسيعی از سبکهای هنری، از نقاشيهای هندی و ايرانی گرفته تا سبکهای اروپايی عهد رنسانس را در بر می گرفت.
در اين نمايشگاه ۵۰ قطعه از آثار هنری نادر قرن چهاردهم تا هفدهم ميلادی به نمايش در آمده و اکثر آنها راوی حوادث تاريخی، زندگی شهری و صحنه های دلفريب آن دوران هستند.
نقاشی ها با رنگها و تصاوير دلپذير بر زمينه سبز ديوارهای موزه «اسميتسونين» خودنمايی می کنند. در هر يک از آنها رد پای «قلم مو»های ساخته شده از موی دم گربه نمايان است.
نقش های هندسی هم بيانگر نفوذ هنر پارسی بر دربار دوران شباب و پيری اکبر شاه و شاه جهان مغول است.
از نقاشي ها می توان دريافت که شکيبايی مذهبی دربار مغولان هندوستان در عهد هر سه نسل اکبرشاه، جهانگير و شاه جهان فراوان بوده است. آنها با اينکه فرمانروايانی اسلامی بودند، اما آئين های ديگر را گرامی می داشتند. چنانچه تأثير سبک های اروپايی را می توان به روشنی در آنها دید.
درهای اين نمايشگاه تا تاريخ ۲۵ شهريورماه در شهر واشنگتن به روی علاقه مندان باز است.
موزه سکلر با برگزاری اين نمايشگاه با عنوان «جهان تو در تو» مجموعه ای از آثار هنرمندان ايرانی و هندی، بويژه نقاشي های پيچيده و ظريفی که به سفارش اکبرشاه، پسر و نوه او جهانگير و شاه جهان ترسيم شده، نهايت دلبستگی خود را به آثار هنرمندان مشرق زمين به نمايش گذاشته است.
آغوش دربار مغولان هند طی سه قرن فرمانروايی خود بر بيشتر بخش های پاکستان، هند، بنگلادش و افغانستان امروزی، بروی ممتاز ترين هنرمندان و صنعتگران منطقه، از جمله هنرمندان پارسی گشوده بود.
مغولان گويا علاقه سيری ناپذيری به خواندن و گردآوری آثار هنری داشتند.
«چه بسيار کسانی که نقاشی را دوست ندارند، و من آنها را دوست ندارم.»
اکبرشاه، امپراتور مغول
در روايت ها آمده، کتابخانه اکبر شاه مشتمل بر ۲۴ هزار جلد کتاب بود و در عهد فرزندش: جهانگير ، دربار مغول ميزبان سرآمدترين هنرمندان و صنعتگران آن زمان بوده است.
ذوق و سليقه هنری مغولان طيف وسيعی از سبکهای هنری، از نقاشيهای هندی و ايرانی گرفته تا سبکهای اروپايی عهد رنسانس را در بر می گرفت.
در اين نمايشگاه ۵۰ قطعه از آثار هنری نادر قرن چهاردهم تا هفدهم ميلادی به نمايش در آمده و اکثر آنها راوی حوادث تاريخی، زندگی شهری و صحنه های دلفريب آن دوران هستند.
نقاشی ها با رنگها و تصاوير دلپذير بر زمينه سبز ديوارهای موزه «اسميتسونين» خودنمايی می کنند. در هر يک از آنها رد پای «قلم مو»های ساخته شده از موی دم گربه نمايان است.
نقش های هندسی هم بيانگر نفوذ هنر پارسی بر دربار دوران شباب و پيری اکبر شاه و شاه جهان مغول است.
از نقاشي ها می توان دريافت که شکيبايی مذهبی دربار مغولان هندوستان در عهد هر سه نسل اکبرشاه، جهانگير و شاه جهان فراوان بوده است. آنها با اينکه فرمانروايانی اسلامی بودند، اما آئين های ديگر را گرامی می داشتند. چنانچه تأثير سبک های اروپايی را می توان به روشنی در آنها دید.
درهای اين نمايشگاه تا تاريخ ۲۵ شهريورماه در شهر واشنگتن به روی علاقه مندان باز است.