معمولا تصور می شود که امر مهم و رمز آمیز نظارت بر نظام های مالی بر عهده پلیس و مجریان قانون و تکنوکرات ها است. اما این روزها پولشویی بحث داغ محافل دیپلماتیک است.
ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپا، در آخرین سخنرانی اش در ۱۲ سپتامبر گفت آن چه اروپا واقعا به آن نیاز دارد، تدابیر جدید در مبارزه با پولشویی و یافتن نقشی محوری برای یورو به منظور کاستن از وابستگی اروپا به دلار آمریکا است.
سه هفته قبل، هایکو ماس، وزیر خارجه آلمان، در یادداشتی مطبوعاتی در توصیف نگرش استراتژیک اش بر نیاز اروپا به یک سیستم جدید پرداخت های مالی برای آزاد کردن اتحادیه از تحریم های آمریکا علیه ایران و دیگر مسائل ژئوپولیتیک تاکید گذاشت.
عجیب است که وزیر خارجه یک قدرت اروپایی چنین جزئیات فنی را در اولویت قرار می دهد.
اما کمیته امور خارجی پارلمان بریتانیا همین چند ماه پیش بود که نتیجه گیری کرد پولشویی یک معضل سیاست خارجی است.
ماهیت و ابعاد پولشویی در اروپا توجه دیپلمات ها را جلب کرده است.
در نهایت، رویکرد اروپا به پولشویی باید در خدمت سیاست خارجی اش باشد. استراتژی خارجی و امنیتی حال حاضر اتحادیه اروپا که سال ۲۰۱۶ اعلام شد، امنیت را به طور اصولی در سخت افزارهای دفاعی همساز و همکاری نزدیک تر بر سر تروریسم و فضای سایبری می بیند. متلاشی کردن شبکه مالی تهدیدهای پیش روی اروپا و آن هایی که با فساد و خشونت ارزش های اروپایی را زیر پا می گذارند، از اهمیتی یکسان برخوردار است.
رهبری مقتدرانه در مبارزه با جریان منابع مالی نامعلوم، اروپا را به عنوان یک جامعه امن تقویت کرده و به ارتقاء جایگاهش در امور جهانی کمک می کند.
برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
