گزارشی از کرولاین گلیک در روزنامه جروزالم پست
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، هفته گذشته در کنفرانس سالانه اتحاد اسلامی، اسرائیل را «غده سرطانی» توصیف کرد.
دیگر سخنرانان در کنار روحانی، نعیم قاسم، معاون دبیرکل حزب الله لبنان، و اسماعیل هنیه، رهبر حماس، بودند. هر دو روسای این گروه های تروریستی خواهان نابودی این به زعم آنها «غده سرطانی» شدند.
اروپایی ها در بروکسل، برلین، و دیگر مراکز قدرت به سرعت روحانی را محکوم کردند.
درست دو روز بعد از این ماجرا، نماینده روحانی با مقام های ارشد اتحادیه اروپا در بروکسل همکاری هسته ای ایران و اروپا را در چارچوب توافق هسته ای به بحث گذاشت. دفتر فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، پس از این جلسه در بیانیه ای از «عزم طرفین در حفظ توافق هسته ای به عنوان ستونی برای امنیت اروپا و منطقه» خبر داد.
روزنامه وال استریت جورنال در گزارشی از موافقت آلمان و فرانسه بر سر راه اندازی کانالی مشترک متعلق به دولت های اروپایی ها به منظور تسهیل پرداخت ها برای صادرات ایران و دور زدن تحریم های آمریکا نوشت.
چگونه می توان رفتار اروپا شامل آلمان، فرانسه، بلژیک، و حتی بریتانیا را درک کرد؟ چرا آن ها در کنار ایران و مقابل ایالات متحده می ایستند؟
علت آن اثبات حسن نیت ایران نیست. ایران طی شش ماه گذشته در صدد انجام سه توطئه تروریستی در اروپا بود.
علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، روز دوشنبه در بروکسل تهدید کرد که تهران به سادگی غنی سازی ۲۰ درصدی را از سر می گیرد و ذخیره اورانیوم غنی شده اش را افزایش خواهد داد.
شاید اروپایی ها از ترس تهدیدهای تهران قصد تضعیف تحریم های آمریکا و نجات اقتصاد ایران را دارند. اما تلاش های فشرده اروپا برای مماشات با ایران با ادامه تروریسم پاسخ داده شد. تکرار این سیاست شکست خورده برای حفاظت از اروپا در آینده غیرمنطقی است.
ممکن است علت رویکرد اروپا انزجار آنها از دونالد ترامپ باشد.
به عبارتی دیگر، اروپایی ها ترجیح می دهند چشم شان را بر واقعیت تخاصم ایران و آیت الله های حامی تروریسم ببندند، اما اذعان نکنند که ترامپ حق دارد و ایران خطری برای اروپا است.
یهودی ستیزی هم می تواند توضیح دیگر این رویکرد اروپا باشد.
شاید همراهی اروپایی با روحانی ریشه در نفرت از ترامپ و آمریکا، هر دو، به مثابه یک قدرت جهانی، دارد.
شاید حرص و طمع چشم اروپا را گرفته است.
انگیزه شان هر چه هست، آنها باید بهایش را بپردازند. اگر اروپا با تحریم های آمریکا و دیگر تدابیر به عقب نشینی مجبور نشود، جهان بعدتر بهای سنگینی را در قالب یک جنگ خواهد داد.
برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
