یادداشتی در «اکسیوس» از بهنام بن طالب لو، پژوهشگر «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»
مخالفت اتریش با پذیرفتن میزبانی سیستم پرداخت مالی موسوم به «وسیله هدف خاص» یا «اس پی وی» به منظور دور زدن تحریم های آمریکا، تازه ترین عقبگرد کشورهای اروپایی در تلاش برای نجات توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ با ایران است. اعضای اتحادیه اروپا به نظر می رسد که می دانند ایفای نقش میزبانی «اس پی وی» پتانسیل تحریم های ثانویه آمریکا را برای آنها افزایش می دهد.
اروپا از ماه مه که آمریکا برجام را ترک کرد، برای یافتن راه هایی خلاقانه به منظور اعطای مشوق های پایبندی ایران به توافق هسته ای تقلا می کند. رهبران اروپا می خواستند سیستم پرداخت مالی «اس پی وی» تا ماه نوامبر راه اندازی شود. اما ایجاد کانال هایی برای ادامه تجارت با ایران، همزمان با تشدید تحریم ها، دشوارتر از آن بود که تصور می شد.
ارزش «اس پی وی» پیشنهادی اروپا بیشتر نمادین است تا اقتصادی. رهبران اروپا به حاکمیت مستقل خود بر سر سیاست های تجاری و امنیتی متعهدند، اما بر سر موفقیت طرح شان سه مانع وجود دارد:
قدرت و نفوذ تحریم های ثانویه آمریکا.
خطر منحرف شدن بانک ها و شرکت ها به سوی یک ساز و کار مالی غیرقانونی.
چالش های راه اندازی یک سیستم پرداخت به طور کلی بی نیاز به نظام مالی آمریکا.
لوکزامبورگ میزبان پیشنهادی بعدی برای «اس پی وی» است. ایران در کوتاه مدت به فشار بر اروپا بر سر عدم انجام تعهداتش ادامه می دهد. حتی اگر «اس پی وی» راه اندازی شود، واشنگتن همه گونه انگیزه برای تحریم آن در تسهیل تجارت با ایران دارد.
هر گونه توقف مقطعی در آغاز به کار «اس پی وی» به نفع واشنگتن است.