الویس پریسلی فقید زمانی گفته بود: «بهترین بخش زندگی حرفه ای برای من زمانی است که به اجرای کنسرت های زنده روی صحنه می پردازم.»
در آن دوران الویس مدت ها بود که از صحنه اجرای برنامه های زنده غیبت داشت اما توانست در یک بازگشت موفقیت آمیز و رکورد شکن با اجرای چند کنسرت فراموش نشدنی به همه ثابت کند که هنوز یکی از شورآفرین ترین خوانندگان و محبوب ترین هنرمندان اجرای برنامه ها و کنسرت های زنده است.
این دوران از زندگی هنری «الویس پریسلی» و نمونه هایی از آن کنسرت های به یاد ماندنی به صورت یک سی دی تازه این بار با استفاده از تازه ترین تکنولوژی ضبط صدا منتشر شده است. نام این سی دی جدید «الویس پریسلی روی صحنه» است.
در سال ۱۹۶۹ و هنگام تصمیم به بازگشت دوباره به صحنه کنسرت های زنده، «الویس» با شرایط اجتماعی و سیاسی تازه ای در آمریکا روبرو بود. وضعیتی که پس از هشت سال دوری از صحنه، راه های سخت و حتی چالش آمیزی را درمقابل او قرار داده بود. همان سال ریچارد نیکسون به عنوان سی و هفتمین رئیس جمهوری آمریکا به کاخ سفید راه پیدا کرده بود. سفینه فضایی آپالوی یازدهم روی سطح ماه فرود آمده بود و طرفداران موسیقی راک اندرول در شرق آمریکا در صفی طولانی و پیچ درپیچ به سوی «ووداستاک» در حرکت بودند که در آن زمان به عنوان بزرگ ترین فستیوال تاریخ موسیقی جهان سروصدای زیادی به پا کرده بود.
در آن زمان بود که الویس پریسلی تصمیم گرفت با یک بازگشت غیرمترقبه برای نخستین بار پس از هشت سال بر روی صحنه هتل «اینترنشنال» شهر «لاس وگاس» در ایالت نوادا ظاهرشود.
الویس از سال ۱۹۶۰ اغلب اوقات خود را در هالیوود به ساختن فیلم گذرانده بود. اما در آخر دهه شصت او برای بازگشت بر روی صحنه و اجرای برنامه های زنده بی قرار بود. موفقیت یک کنسرت زنده تلویزیونی به نام «بازگشت الویس» درسال ۱۹۶۹ که با حضور تماشاگران به طور زنده اجرا شد و میلیون ها نفر در سراسر دنیا آن را تماشا کردند باعث شد تا دست اندرکاران برای سری کنسرت های سال بعد الویس برنامه ریزی کنند.
در ماه ژوئن ۱۹۶۹ این بازگشت دراماتیک، «الویس» را در صدر فهرست پرفروش ترین خوانندگان آمریکا قرار داد. این موفقیت هم زمان بود با انتشار آلبوم تازه ای از الویس به نام «از الویس در ممفیس» که به شدت مورد تحسین منتقدین موسیقی قرار گرفت. این آلبوم شامل برخی از بهترین و به یاد ماندنی ترین آثار الویس پریسلی از جمله تران های، «فکرهای مظنون» Suspicious Minds، «درمحله اقلیت ها» In The Ghetto و «گریه نکن پدر» Don't Cry Daddy بود.
پس از این موفقیت تازه، الویس دست به اجرای ۵۷ کنسرت شبانه زد و هرشب بیش از ۲۰۰۰ تماشاگر در تالار باشکوه هتل «اینترنشنال» لاس وگاس به تماشای او نشستند.
پس ازگذراندن هیجاناتی که شب اول اجرای یک کنسرت پس از سال های دوری از صحنه برای هر هنرمندی به همراه دارد، الویس پریسلی توانست دست به اجراهای چشمگیر و حتی تکان دهنده ای بزند که منتقد موسیقی مجله «رولینگ استونز» در آن زمان در این مورد نوشت: «الویس پریسلی توانسته است یک تنه زندگی حرفه ای خود را نجات دهد و یک بار دیگر خود را به اوج برساند.»
الویس یک بار دیگر در اوائل دهه ۷۰ میلادی به تالار هتل «اینترنشنال» بازگشت تا یک سری کنسرت های رکورد شکن تازه را روی صحنه بیاورد. نتیجه این دوره تازه از کنسرت ها، آلبوم دیگری بود به نام «روی صحنه». این آلبوم تا امروز بیش از ۱۰ میلیون نسخه فروش داشته است.
درحال حاضر این آلبوم بازسازی شده علاوه بر آهنگ ها و ترانه های آلبوم قدیمی چند نمونه از کنسرت های هتل «اینترنشنال» لاس وگاس را هم شامل می شود. هم چنین ۹ ترانه از مجموعه آلبوم های دیگر به عنوان ترانه های برگزیده و آهنگ معروف «The Wonder of You» نیز در آن گنجانده شده است.
الویس در دهه ۷۰ میلادی یهم چنان از معروفیت و محبوبیتی کم نظیر برخورداربود اما فشارهای ناشی از اجرای برنامه های فشرده و کنسرت های مختلف و استفاده از مواد مخدر کم کم بر او غلبه کرد و این هنرمند در روز ۱۶ ماه اوت ۱۹۷۷ در قصر مسکونی خود «گریسلند» Graceland در شهر ممفیس درگذشت. او هنگام مرگ ۴۲ ساله بود.
آن هایی که اجراهای الویس را در هتل اینترنشنال لاس وگاس دیده اند معتقدند آن ها از بهترین اجراهای زنده ای بوده است که این هنرمند تا آن زمان ارائه داده بود.
تام جونز خواننده بریتانیایی تبار و از هم دوره های الویس به یاد می آورد: «آن زمان اوج زندگی حرفه ای الویس محسوب می شد. صدایش هنوز از قدرتی کم نظیر برخوردار بود. او هم بی نهایت خوش قیافه و جذاب بود و هم به خوبی از عهده اجرای برنامه هایش برمی آمد. او یک بار دیگرهمان الویس پریسلی شده بود که مردم به یاد داشتند.»