در حالی که در مصر حسنی مبارک گفتگو با احزاب سياسی را مطرح می کند، مطبوعات جهان به بحث در مورد مصر بعد از آقای مبارک پرداخته و موضوع مطالبات مردم مصر را از ديدگاه جامعه جهانی مورد بررسی قرار می دهند. چشم انداز آينده مبارزات مردمی در مصر -- اين مهمترين کشور شمال آفريقا -- در کانون توجه رسانه های جمعی در اقصی نقاط جهان، قرار دارد.
کاريکاتوری از حسنی مبارک، رييس جمهوری مصر، با بدن مجسمه باستانی ابوالهول که اصلاحات را زيرپا گذاشته اما بوی انقلاب مردم مشامش را می آزارد، در ستون نظرات روزنامه گاردين به چشم می خورد. اين روزنامه همچنين سرمقاله روز يکشنبه خود را به رويدادهای مصر اختصاص داده است. گاردين می نويسد روند تحولات مصر نشان می دهد که عمر رژيم سرکوبگر و ورشکسته حسنی مبارک به سر رسيده است. آقای مبارک ۳۰ سال تمام با سرکوب و ارعاب مردم؛ اعمال حکومت پليسی، بدون بصيرت و آينده نگری و تنها با کمک مالی آمريکا بر مصر حکومت کرد؛ اما بساط حکومت وی بزودی برچيده خواهد شد؛ و به نفع دولت های خودکامه عرب است که با عبرت گرفتن از انقلاب مردم مصر، دست به کار تغيير و تحولی اساسی در کشور خود شوند.
واشنگتن پست می نويسد پرزيدنت بوش ماه نوامبر ۲۰۰۳ اين پرسش را مطرح کرد که آيا دست آزادی به مردم خاورميانه نمی رسد؟ آيا ميليونها زن و مرد و کودک ساکن اين منطقه به لحاظ تاريخی يا فرهنگی محکومند که زير چکمه های استبداد، زندگی کنند؟ و آيا آنها هرگز طعم آزادی و حق انتخاب را نخواهند چشيد؟ اين روزنامه در ادامه می نويسد در زمانی بسيار کوتاه، تظاهرات آزاديخواهانه از تونس به مصر، و يمن کشيده شد؛ و ديری نخواهد کشيد که آتش آن دامنگير تمامی ديکتاتوری های منطقه شود. آنگاه می بينيم که آزادی به خاورميانه نيز راه پيدا خواهد کرد.
در همين حال، نيويورک تايمز با پيش بينی سقوط قريب الوقوع حکومت مصر، اين پرسش را مطرح کرده است که پس از رفتن مبارک گام بعدی برای مردم آن کشور چيست؟ روزنامه لوموند نيز واکنش جامعه بين المللی در برابر تظاهرات بی سابقه مردم مصر و درخواست از حسنی مبارک برای توجه به خشم مردم را بزدلانه و احتياط آميز خوانده و از آن انتقاد کرده است.
اما در سرمقاله وال استريت جورنال آمده است که حسنی مبارک برای حفظ قدرت چندان گزينه ای ندارد؛ و ادامه پشتيبانی ايالات متحده از وی در برابر انقلاب مردم نيز اقدامی مخاطره آميز و بی نتيجه، خواهد بود. اين روزنامه می نويسد دير يا زود، دوران پس از مبارک فراميرسد؛ پس بهتر آن که واشنگتن آخرين دوست ديکتاتور نباشد.
در همين حال مقام های جمهوری اسلامی روز يکشنبه به رويدادهای مصر و تونس واکنش نشان داده و اعتراض های ضد دولتی مردم اين دو کشور را قيام برای آزادی، ارزيابی کردند.
خبرگزاری ايرنا به نقل از علی لاريجانی، رييس مجلس شورای اسلامی، موضع کشورهای غرب را در ارتباط با مصر بمانند حمايت آنها از شاه ايران طی انقلاب ۵۷ توصيف کرد و تحليلهای غرب را از کشورهای اسلامی، احمقانه خواند. آقای لاريجانی در سخنان روز يکشنبه خود با نکوهش کشورهای غربی خطاب به نمايندگان گفت قيام مردم تونس و مصر را با تبليغ های دروغين، نمی توان تغيير داد. وی غرب را متهم کرد که با کشاندن چهره های ساختگی به عنوان رهبران انقلاب می خواهد قيام مردم اين کشورها را مصادره کند. اشاره رييس مجلس به حضور محمدالبرادعی، برنده جايزه صلح نوبل و رييس پيشين آژانس بين المللی انرژی اتمی، است که چند روز پيش به مصر بازگشته است و عده ای او را نامزد رياست جمهوری مصر، تلقی می کنند.
از سوی ديگر محمود احمدی نژاد در مجلس و در مراسم رأی اعتماد به علی اکبر صالحی، وزير امور خارجه جديد ايران، به رغم آنکه اشاره ای به رويدادهای مصر و تونس نکرد اما گفت مردم ايران بايد پيام انقلاب سال ۱۳۵۷ خود را که ايستادگی قدرتمندانه دربرابر استکبار جهانی است به جهانيان برسانند و برای حضور در ساختار مديريت جهان آينده، سازماندهی کنند. علی اکبر صالحی نيز روز شنبه از رهبران مصر خواست به خواسته های عدالت طلبانه مردم برای جلوگيری از خشونت، تسليم شوند.
ميرحسين موسوی از رهبران مخالف دولت احمدی نژاد و نخست وزير اسبق در بياينه ای ابراز اميدواری کرده است جنبش مردم کشورهای عرب به تغيير وضعيت در ايران نيز منجر شود. آقای موسوی جنبش های کنونی جهان عرب راالهام گرفته از حرکت سال گذشته مردم ايران در اعتراض به نتيجه انتخابات رياست جمهوری، قلمداد کرده است.
رسانه دولتی صدا و سيمای جمهوری اسلامی روز يکشنبه با ستودن تظاهرات مردم مصر آنرا «انقلاب شريف» ناميد و واکنش غرب را نسبت به قيام ملت عرب، مورد انتقاد قرار داد.
روابط تهران ومصر پس از وقوع انقلاب در ايران و برسميت شناختن اسراييل از جانب مصر، قطع شد.
نظام جمهوری اسلامی خود سال گذشته با تظاهرات ضد دولتی مردم در پی انتخابات به لرزه در آمد و دهها تن از مردم در سرکوب شديد نيروهای امنيتی جمهوری اسلامی، کشته شدند.