بیل برنز، قائم مقام وزارت امورخارجه آمریکا می گوید درسالهای اخیر، شمال افریقا وخاورمیانه دگرگونی های دمکراتیک را شاهد بوده اند، اما دربسیاری مکان ها امیدهای روزهای اولیه به واقعیت های دشواربرخورد کرده است: قساوت وبی رحمی درسوریه، ناآرامی درمصر وتونس، وتروریسم دربنغازی.
دمکراسی ، برای آن که دوام بیاورد ومعنایی داشته باشد باید بیش ازانتخابات را شامل شود. باید نهادهایی را که ازحقوق اساسی و آزادی های مردم حفاظت می کنند، دربرگیرد. دغیراین صورت، این خطر بوجود می آید که روندهای انتقال به دیکتاتوری باز گردد یا درهرج ومرج فرو رود.
شمال افریقا وخاورمیانه منطقه ای است که درآن شکاف های ایدئولوژی، جغرافیایی، دینی، جنسیتی وقومی عمیق است. وچنین حالتی بیش از منازعه و تحمیل عقاید ، مصالحه وگفت و شنود را ایجاب می کند.
بیل برنز گفت این وضع بویژه درمصر صدق می کند. درحالی که اختلاف برسرقانون اساسی همچنان ادامه دارد، ایالات متحده درحمایت از مردم مصر درجستجوی راهی منطبق با این اصول استوار است. و پیشنهاد خود را برای رایزنی های معقول بدون پیش شزط بین دولت و اوپوزیسیون تکرارمی کند. پرزیدنت مرسی، به عنوان نخستین رهبر برگزیده مصر، درکار برای افزایش همفکری برسرمسائل مهمی مانند قانون اساسی مسئولیتی ویژه دارد.
انقلاب تونس نیزبا چالش های مشابه روبرواست. رهبران برای رسیدن به همفکری، تکمیل یک قانون اساسی که به حقوق مردم تونس احترام بگذارد، وراه تشکیل یک دولت دائم درسال آینده را هموار کند، گزینش های دشواری دارند. اما ایالات متحده هنوز براین عقیده است که تونس می تواند وباید مدلی برای بقیه منطقه باشد.
آمریکا معیارهای یکسانی برای هرگروه و نهاد سیاسی قائل است: همه باید به قواعد واستانداردهای دمکراسی براساس اصول جهانی حقوق بشراحترام بگذارند. آنها باید خشونت، تروریسم و افراط گرایی را رد کنند، به حکومت قانون گردن نهند، توافق های بین المللی را رعایت کنند، و درمقام حفاظت ازحقوق وکرامت همه مردم برآیند. امریکا با رهبران برگزیده کارخواهد کرد و براساس اعمال و معیارهایشان به ارزیابی آنها خواهد پرداخت.
وقتی پای ساختن دمکراسی های پویا به میان می آید، مهمترین تفاوت بین اسلامگرایان یا سکولاریست ها نیست، بین کسانی است که یک رویکرد کثرت گرای درست و مورد احترام را بر می گزینند وآنهایی که می خواهند نگرش خود را بردیگران تحمیل کنند.
دمکراسی ، برای آن که دوام بیاورد ومعنایی داشته باشد باید بیش ازانتخابات را شامل شود. باید نهادهایی را که ازحقوق اساسی و آزادی های مردم حفاظت می کنند، دربرگیرد. دغیراین صورت، این خطر بوجود می آید که روندهای انتقال به دیکتاتوری باز گردد یا درهرج ومرج فرو رود.
شمال افریقا وخاورمیانه منطقه ای است که درآن شکاف های ایدئولوژی، جغرافیایی، دینی، جنسیتی وقومی عمیق است. وچنین حالتی بیش از منازعه و تحمیل عقاید ، مصالحه وگفت و شنود را ایجاب می کند.
بیل برنز گفت این وضع بویژه درمصر صدق می کند. درحالی که اختلاف برسرقانون اساسی همچنان ادامه دارد، ایالات متحده درحمایت از مردم مصر درجستجوی راهی منطبق با این اصول استوار است. و پیشنهاد خود را برای رایزنی های معقول بدون پیش شزط بین دولت و اوپوزیسیون تکرارمی کند. پرزیدنت مرسی، به عنوان نخستین رهبر برگزیده مصر، درکار برای افزایش همفکری برسرمسائل مهمی مانند قانون اساسی مسئولیتی ویژه دارد.
انقلاب تونس نیزبا چالش های مشابه روبرواست. رهبران برای رسیدن به همفکری، تکمیل یک قانون اساسی که به حقوق مردم تونس احترام بگذارد، وراه تشکیل یک دولت دائم درسال آینده را هموار کند، گزینش های دشواری دارند. اما ایالات متحده هنوز براین عقیده است که تونس می تواند وباید مدلی برای بقیه منطقه باشد.
آمریکا معیارهای یکسانی برای هرگروه و نهاد سیاسی قائل است: همه باید به قواعد واستانداردهای دمکراسی براساس اصول جهانی حقوق بشراحترام بگذارند. آنها باید خشونت، تروریسم و افراط گرایی را رد کنند، به حکومت قانون گردن نهند، توافق های بین المللی را رعایت کنند، و درمقام حفاظت ازحقوق وکرامت همه مردم برآیند. امریکا با رهبران برگزیده کارخواهد کرد و براساس اعمال و معیارهایشان به ارزیابی آنها خواهد پرداخت.
وقتی پای ساختن دمکراسی های پویا به میان می آید، مهمترین تفاوت بین اسلامگرایان یا سکولاریست ها نیست، بین کسانی است که یک رویکرد کثرت گرای درست و مورد احترام را بر می گزینند وآنهایی که می خواهند نگرش خود را بردیگران تحمیل کنند.