در سومین دوشنبه هر ژانویه، مردم آمریکا خاطره دکتر مارتین لوتر کینگ را گرامی می دارند. دکتر کینگ، کشیش کلیسای باپتیست از ایالت آلاباما، در جنوب آمریکا، رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکا بود که از دگرگونی های اجتماعی از راه های مسالمت آمیز و خالی از خشونت طرفداری می کرد.
وی با این باور که «دگرگونی در گردش چرخه تقدیر نیست، بلکه از راه پیکار پویا و بی امان صورت می گیرد»، حرکت های تحریمی گسترده، بست نشینی، راه پیمایی های مسالمت آمیز و دیگر اقدامات خالی از خشونت سرپیچی مدنی را سازمان داد و خودش در آنها شرکت کرد.
دکتر کینگ زمانی گفت «کسی که قانونی را که وجدانش به او می گوید ناعادلانه است نقض می کند و کسی که با میل مجازات زندان را برای بالا بردن شعور جامعه نسبت به بی عدالتی می پذیرد، در حقیقت بیشترین احترام را به قانون نشان می دهد.» و بنابراین، فعالان گاهی آگاهانه، اما به آرامی و محترمانه، قوانینی را که به قصد جداکردن شهروندی سفید از غیر سفید وضع شده بود می شکستند، با این امید که توجه را به منصافه نبودن ذاتی آنها جلب کنند. بنابراین، وقتی دوزنده ای به نام روزا پارکر با خودداری از واگذاری صندلی اش در یک اتوبوس به یک مسافر سفید پوست قانون را شکست و بابت این خلافکاری به زندان افتاد، گرفتاری او توجه عموم را جلب کرد و بر همدردی با هدفش در سراسر کشور افزوده شد.
دکتر کینگ در ۴ آوریل ۱۹۶۸ در ۳۹ سالگی در ممفیس هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. اما میراث او زنده است. با گذشت زمان، قوانین جدایی گذار فسخ شدند، تبعیض قانونا جرمی قابل مجازات است و مرتکبین مجازات می شوند و حتی اکنون که مردم آمریکا زندگی و سهم عظیم مارتین لوتر کینگ در پیشبرد جامعه را جشن می گیرند، باراک اوباما نحستین رییس جمهور سیاهپوست آمریکا، پایان دومین سال ریاست جمهوری خود را برگزارمی کند. دکتر کریستین کینگ فرِّیس، بزرگترین خواهد دکتر مارتین لوتر کینگ، گفت «من هرگز فکر نمی کردم در طول زندگی خود شاهد آن خواهم بود که یکی از ما رهبر کشور باشد. حرکت آقای اوباما در هدایت ما به سوی ریاست جمهوری، همانند سرزمین موعود برای ما است.»
اما در نهایت، زندگی کینگ در کلمات خودش خلاصه می شود: «آنچه مهم است کیفیت زندگی انسان است، نه طول آن.»