هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا اخیرا در آکادمی نیروی دریایی آمریکا در شهر آناپولیس در ایالت مریلند گفت «شکل اقتصاد جهانی، پیشبرد دمکراسی و حقوق بشر، و امیدهای ما برای قرن بیست و یکمی که کمتر از قرن بیستم خونین باشد، همه در حدی زیاد به آنچه در منطقه آسیا - اقیانوسیه می گذرد بستگی دارد. امروز، هیچ امپراتوری خود کامه جهان را تهدید نمی کند. اما بازیگران جدید نفوذ فزاینده ی در امور جهانی ِاعمال می کنند... در نتیجه، ساختار پس از جنگ به بازسازی هایی نیاز دارد.»
در سالهای پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده و شریکانش نظم بین المللی جدیدی بوجود آوردند – ساختاری از نهادها، معیارها، و اتحادیه هایی که صلح و کامیابی را به سراسر جهان آزاد عرضه کرد. درهم آمیختگی اقتصادی رو به گسترش سطح زندگی را بالا برد، در حالی که برآزادی های اساسی در قوانین بین المللی ارج گذاشته شد، و دمکراسی ریشه گرفت و شکوفا شد.
اما مناطق نوپا، بویژه آسیا و اقیانوسیه، به محرکه های اصلی حرکت های سیاسی و اقتصادی جهان تبدیل می شوند. در هنگامه تمام دگرگونی ها، دو عنصر پابرجا هستند. بگفته هیلاری کلینتون، «نخست، برای پیشبرد صلح و کامیابی جهانی هنوز به یک نظم بین المللی عادلانه، باز و بادوام نیاز است. و دوم، در حالی که نظم هندسی قدرت جهانی ممکن است تغییر کرده باشد، رهبری آمریکا همانند همیشه اساسی است.»
منطقه آسیا - اقیانوسیه، از اقیانوس هند تا کرانه های غربی کشورهای آمریکایی، خانه نیمی از جمعیت جهان، چندین متحد مورد اعتماد ایالات متحده، قدرت های اقتصادی نوظهور مانند چین، هند و اندونزی، و بسیاری از پویاترین مسیرهای تجارت و انرژی جهانی است.
هیلاری کلینتون گفت «هدف ما ساختن نهادهای بالغ و کارآمدی است که بتوانند عملی مشترک را بسیج کنند، اختلافات را بگونه ای صلحجویانه برطرف سازند، به تدوین مقررات و معیارهایی که به مدیریت مناسبات بین ملت ها، بازارها، و کشورها کمک می کنند بپردازند، و ترتیبات امنیتی را که موجب ثبات و اعتماد می شوند، برقرار سازند.»
با این حال، خانم کلینتون گفت «اصولی وجود دارند که جهانی هستند و باید از آنها دفاع شود: آزادی های اساسی و کرامت انسانی؛ یک سیستم اقتصادی باز، آزاد، شفاف و عادلانه؛ حل صلحجویانه اختلافات؛ و احترام به تمامیت ارضی کشورها. این ها معیارهایی هستند که همه از آنها سود می برند و به مردم و ملت ها کمک می کنند در صلح بسر برند و به داد و ستد بپردازند. سیستم بین المللی استوار بر این اصول به سربرداشتن چین و دیگر قدرت های نوظهور مانند هند و اندونزی کمک کرد.»