نوروز، جشن زایش دوباره و آغاز های جدید، تمام شده است. اما برای هفت رهبر بهایی ایران که در زندان عذاب می کشند، از «روز جدید» خبری نبود. برعکس، ۱۳ فروردین ۱۳۹۱، ده هزارمین روزی بود که دو زن و پنج مرد مشترکا در پشت میله ها سپری کرده اند.
هفت بهایی که بر نیازهای معنوی و اجتماعی جامعه خود نظارت داشتند، در سال ۲۰۰۸ دستگیر شدند، و در اوت ۲۰۱۰، پس از محاکماتی سرپایی ، بنادرستی به جاسوسی و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی متهم و هر کدام به ۲۰ سال زندان محکوم شدند.
هرچند تمام اقلیت های مذهبی در ایران هدف آزار و اذیب قرار دارند، اما رژیم بهاییان را مرتد تلقی می کند ، و آنها را بویژه هدف می گیرد و دستگیر می کند. جدید ترین گزارش کمیسیون آمریکایی آزادی بین المللی مذهب اشاره می کند که از سال ۱۹۷۹، مقامات ایران بیش از ۲۰۰ رهبر بهایی را کشته اند و بیش از ۱۰ هزار نفر را از مشاغل دولتی و دانشگاهی برکنار کرده اند.
بهاییان از تحصیل در دانشگاه ممنوع هستند و جامعه با فشار اقتصادی شدید روبرو است. کمیسیون گزارش می دهد که در سالهای اخیر بهاییان با بدرفتاری فزاینده، از جمله افزایش شمار دستگیری ها، بازداشت ها و حملات خشونت بار به خانه ها و اموال شخصی روبرو بوده اند.
ویکتوریا نولاند سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در یک جلسه مطبوعاتی گفت هفت رهبر بهایی ایران بیش از ۱۰ هزار روز است که مشترکا بدلیل باورهای مذهبی خود در زندان بسر می برند، و ابراز تاسف کرد:
«ما ادامه آزار و دستگیری اعضای جامعه بهایی در ایران را محکوم می کنیم، و همچنان عمیقا نگران آزار و ارعاب تمام اقلیت های مذهبی در ایران، از جمله اهل تسنن و مسلمانان صوفی، مسیحیان، مانند کشیش یوسف ندرخانی، که بجرم ارتداد به مرگ محکوم شده است، زرتشتیان و دیگران، هستیم.»
خانم نولاند گفت «ما بار دیگر از مقامات ایران می خواهیم هفت بهایی را آزاد سازند و حق تمام جوامع مذهبی را برای انجام آزادانه شعایر مذهبی خود بی درنگ تضمین کنند.»