زنان در تونس، مصر و لیبی در برکناری دیکتاتورها از مسند قدرت نقشی اصلی بازی کردند. و حالا، آنان مشتاق هستند از پاداش های مشارکت سیاسی کامل در کشورهای خود برخوردار شوند. با این حال، به گفته ملان ورویر، سفیر سیار آمریکا برای مسائل زنان، «در این جوامع بازیگرانی وجود دارند که آشکارا بر آن هستند زنان را به عقب برانند و حتی اغلب خواست خود را آشکارا بیان می کنند. برخی مدعی هستند که غرب تلاش می کند با پیبشرد حقوق زنان ارزش های خود را بر مردم عرب تحمیل کنند، اما این مقوله ای غربی، عربی یا مذهبی نیست. به حقوق انسانی جهانی مربوط می شود.»
در تونس، زنان حدود ۲۵ درصد کرسی ها را در مجلس موسسان جدید احراز کردند. سفیر سیار آمریکا گفت تونس، تاریخی از حقوق زنان دارد. تونس نخستین کشور عرب بود که تعدد زوجات را لغو کرد، حقوق حرفه ای به زنان اعطا کرد و در خط مقدم قوانین مترقی خانواده قرار داشت. زنان نقشی فعال در اداره انتخابات اکتبر بر عهده گرفتند. تمام احزابی که کرسی های قابل ملاحظه ای به دست آوردند، به بررسی های پیش از انتخابات سازمان دیده بان حقوق بشر پاسخ دادند و حمایت از اصول برابری جنسیتی را یادآور شدند.
در مصر نگرانی هایی وجود دارد که دستاوردهای پیشین زنان پس گرفته خواهد شد و آنان روز به روز بیشتر از روند سیاسی و اجتماعی کنار گذاشته شوند. نقش زنان در دولت انتقالی مصر بسیار محدود بوده است. در کمیته ای که پیش نویس اعلامیه قانون اساسی انتقالی را تهیه کرد هیچ زنی شرکت نداشت. با این حال، زنان در انتخابات آینده به عنوان رای دهنده، کاندیدا، اعضای حزب سیاسی حضور خواهند داشت و دولت آمریکا از چنین تلاش هایی پشتیبانی می کند.
زنان در لیبی نقشی کارساز در آزادی کشور داشتند. گروه های کوچک اما فعالی در سراسر کشور هستند که انتظار دارند جای خود را در رهبری جدید لیبی احراز کنند. هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا انتظارات روشن ایالات متحده را برای مشارکت کامل زنان در روند انتقال تشریح کرد.
آمریکا در تلاش برای افزایش قدرت زنان در تونس، مصر و لیبی از آموزش مهارت های رهبری برای آنان پشتیبانی می کند. اگر قرار باشد زنان در این جوامع انتقالی در جایگاه بر حق خود بنشینند، چنین مهارت هایی مهم است. به گفته پرزیدنت اوباما «اگر نیمی از جمعیت یک کشور نتواند قابلیت هایش را نشان دهد، هیچ کشوری قادر نخواهد بود از قابلیت هایش استفاده کند.»