در نوامبر سال ۲۰۰۹، باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا و هو جینتائو رییس جمهوری چین در جریان گفت و گوهایی در پکن موافقت کردند که مناسبات بین دو کشور می تواند از طریق افزایش تعامل مردم با مردم و مبادلات فرهنگی تقویت شود. برآیند آن بحث ها تشکیل یک کمیسیون مشورتی از مقامات سطح بالای آمریکا و چین برای مبادلات مردمی بود، با این هدف که پیوندهای دو کشور در مسائل آموزشی، فرهنگی، علمی، فناوری، ورزش و زنان پیش برده شود.
هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه آمریکا در دومین سالگرد تشکیل کمیسیون در واشنگتن گفت:
**** ما قاطعانه بر این باوریم که کار برای تفاهم بیشتر و یافتن راه های جدید نه فقط ارتباطات بلکه همکاری، به سود ملت ها و مردم ما است. ما فکر کنیم هرقدر شمار بیشتری از مردم ما همکاری و توحید مساعی را بیاموزند، چین و آمریکا بهتر قادر خواهند بود راه حل هایی برای بسیاری از چالش های جهانی پیدا کنند. ما هر دو با مسائل تغییر جوّ، دگرگونی های آب و هوا، امنیت غذایی، مشکلات محیط زیست، مسائل آموزشی، و چالش های مراقبت های بهداشتی روبرو هستیم، و می خواهیم با همکاری با یکدیگر مطمئن شویم بهترین راه حل هایی را که می توانیم در هر کجا بکار بریم، در اختیار داریم و از آنها آگاه هستیم.»
در جلسه، هیلاری کلینتون گسترش برنامه فولبرایت آمریکا و چین برای دانشجویان و اندیشمندان را اعلام داشت و برنامه مبادله رهبری زنان آمریکا و چین را آغاز کرد و گفت «ما فکر می کنیم که این برنامه به گرد هم آوردن زنان مستعد برای پرداختن به مشکلات مشترک و افزایش فرصت ها برای زنان و دختران کمک خواهد کرد.»
وزیر امور خارجه آمریکا گفت «ما می خواهیم شاهد مبادلات استوار و باز باشیم. و شالوده محکمی را برای تفاهم فرهنگی و آموزشی پی ریزی کنیم. به گمان ما به وجود آوردن فضایی که در آن مردم رویاها، امیدها و آرمان های خود را دنبال کنند نه فقط به تفاهم بیشتر منجر خواهد شد بلکه همکاری و مشارکت بین دو کشور ما را افزایش خواهد داد.»
دولت آمریکا تحصیل و مطالعه در چین را تشویق می کند و از طریق برنامه ۱۰۰ هزار نفری که پرزیدنت اوباما در نوامبر ۲۰۰۹ در شانگهای اعلام کرد، و بخش خصوصی از آن پشتیبانی می کند، امیدوار است طی چهار سال ۱۰۰ هزار آمریکایی در چین به تحصیل بپردازند.
هیلاری کلینتون گفت «آینده در دست این جوانان است، و من به آینده بسیار خوشبین هستم.»