روشن است که دولت ایران از نسرین ستوده می ترسد، وکیل برجسته حقوق بشر و مادر دو کودک که به مجازاتی سخت محکوم شده است: ۱۱ سال زندان، ۲۰ سال ممنوعیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت از سفر به خارج.
خانم ستوده سال ها از زنان و کودکان در نظام قضایی پیچیده ایران دفاع کرده است. در پی انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹، او به عنوان وکیل بسیاری از ایرانیانی که به دلیل استفاده از حقوق اساسی خود برای آزادی بیان و گردهمایی خودسرانه دستگیر شدند خدمت کرد. در سپتامبر ۲۰۱۰ وی نیز دستگیر و در یک سلول انفرادی در زندان اوین به بند کشیده شد. خانم ستوده به وضعیت ناهنجار خود در زندان با دست زدن به یک سلسله اعتصاب غذا اعتراض کرد.
به گفته دولت ایران، نسرین ستوده در «اقدام علیه امنیت ملی»، «نداشتن روسری در جریان ضبط یک پیام ویدیوئی» و «تبلیغ علیه نظام»، مجرم شناخته شد.
سازمان عفو بین المللی وی را فردی که به دلیل باورها و نگرش های سیاسی اش زندانی شده، توصیف کرده است.
آمریکا حکم سخت و ناعادلانه علیه نسرین ستوده را محکوم می کند و می خواهد بی درنگ آزاد شود.
فیلیپ کراولی، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در یک بیانیه کتبی، او را به عنوان «صدای نیرومند حکومت قانون و عدالت در ایران» ستود و یادآور شد که محکومیت ستوده «بخشی از یک تلاش سیستماتیک مقامات ایران برای خاموش ساختن مدافعان دموکراسی و حقوق بشر در ایران است و از سلسله مجازات های سختی است که وکلای جامعه حقوق بشر ایران را که به رغم تهدیدها، شکنجه و زندان، ایستادگی می کنند هدف می گیرد.»
فیلیپ کراولی از دولت ایران خواست «به نگرانی عمیق بین المللی از نقض جدی حقوق بشر در ایران، آن گونه که در قطعنامه اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد ابراز شده است، توجه کند و به تعهدات خود به حقوق بشر، از جمله آنچه بر اساس کنوانسیون بین المللی حقوق مدنی و سیاسی بر عهده گرفته است، احترام بگذارد.»