هر چند سال یکبار، شاخه اجرایی دولت، یعنی رییس جمهوری، کابینه او و گروه پشتیبانی، برنامه استراتژی امنیت ملی را برای کنگره آماده می کنند. این سند نگرانی های امنیتی عمده ایالات متحده و چگونگی طرح های دولت را برای مقابله با آنها تشریح می کند. روز ۲۷ ماه مه ۲۰۱۰، دولت اوباما نخستین استراتژی ملی را، که سومین استراتژی ملی در دهه جاری است، اعلام کرد.
هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه، در اظهار نظری درباره برنامه استراتژی گفت: امنیت، کامیابی، توضیح و گسترش ارزش هایمان، و برقراری یک نظم بین المللی عادلانه و پایدار، هدف های کلی ما هستند. او پذیرفت جهانی که ما امروز با آن روبرو هستیم، تغییر کرده است و ما باید به آن به شیوه ای فراگیر تر نگاه کنیم:
**** موضوع به مناقشه بین قدرت ها محدود نمی شود، بلکه تهدیدهای جدید و پیچیده ای هستند که بر وجود بسیاری از فعل و انفعالات بین قدرت ها در جهان امروز تاکید می گذارند و انگیزه آنها: تروریسم، گسترش تسلیحات اتمی، تغییر آب و هوا، امنیت اینترنت، امنیت انرژی، و بسیاری نیروهای دیگری است که در جهان ما کار می کنند.
خانم کلینتون گفت: «ما در مسابقه بین نیروهایی که خواهان همبستگی هستند و نیروهایی که از تفرقه حمایت می کنند، درگیر هستیم و بخشی از چالش ما این است که رهبری آمریکا را در واژه هایی مرتبط و مناسب با جهان امروز و فردا تعریف کنیم. بنابراین در چنین جهانی، نیاز به رهبری آمریکا واقعا بیشتر است و حقیقت عریان این است که بدون ما جهان با هیچ چالش عمده فراگیری نمی تواند مقابله کند.»
براساس برنامه استراتژی امنیت ملی، دولت اوباما برای حل چالش های این زمان یک استراتژی را دنبال می کند: مقابله با افراط گرایی خشونت بار و شورش، متوقف ساختن گسترش تسلیحات اتمی و ایمنی مواد اتمی، پیکار با پدیده تغییر آب و هوا، حفظ رشد اقتصادی، کمک به کشورها برای تغذیه و مراقبت از بیماران، حل مناقشه و جلوگیری از آن، و نیز درمان جراحت های برآمده از آن.»
برای رسیدن به این هدف ها، آمریکا با متحدان سنتی خود کار خواهد کرد، در همین حال مناسباتی با «دیگر مراکز نفوذ قرن بیست و یکم، از جمله چین، هند و روسیه، برقرار می کند.»
پرزیدنت باراک اوباما در مقدمه ای بر برنامه استراتژی می نویسد: «امنیت دراز مدت ما نه از قدرت ما به ایجاد وحشت در ملت های دیگر، بلکه از طریق توانایی ما برای بیان امید هایشان نشات می گیرد. و این کار بهتر از همه از راه قدرت شایستگی و والایی مردم آمریکا– سربازان و دیپلمات های ما، و نیز از طریق بخش خصوصی، سازمان های غیر دولتی و شهروندان ما انجام خواهد گرفت. در این کار مهم، همه ما نقش داریم.»