برای ۴۶ سال، آمریکا و بسیاری کشورهای دیگر، ۲۲ آوریل را به عنوان "روز زمین" گرامی داشته اند.در چنین روزی در ۱۹۷۰، جنبشی برخاسته از خشم عمومی از نبود پاسخ سیاسی به آلودگی گسترده و فرسایش فاحش محیط زیست در سراسر کشور، به اوج رسید و روز زمین متولد شد.
در آیین های نخستین روز زمین بیش از ۲۰ میلیون نفر شرکت کردند، و از آن زمان جنبش همچنان رشد کرده و توسعه یافته است، و امروز تمام مقوله های زیست محیطی، از جمله تغییرات اقلیمی و آب و هوا را در بر می گیرد. موضوع امسال، "درختان برای زمین" است.
جنگل ها ریه های زمین هستند، و بنابراین، اهمیت زیادی برای رفاه و بهزیستی ما دارند. دی اکسیدکربن را می گیرند و اکسیژن تولید می کنند. سیستم های آب و هوای جهانی و منطقه ای را تنظیم می کنند و رطوبت را در فضا رها می سازند، که سپس به شکل باران به زمین باز می گردد. برای مردمان محلی، جنگ ها منبع حیاتی غذا، سوخت، دارو، و فراورده های جنگی مواد درآمدزا مانند لاستیک و آجیل هستند.
بنابراین اگر جنگلی از بین برود، تاثیر آن در فرسایش محیط زیست مشترک ما بسیار دور دست خواهد بود. وقتی درختان قطع می شوند، همراه با زمین های لخت دی اکسیدکربن را که انبار کرده اند رها می سازند. در حقیقت، جنگلزدایی و تغییرات استفاده از زمین، انتشار نزدیک یک چهارم گاز گلخانه ای جهان را موجب می شود.
با این حال، هر سال، ما بیش از ۱۵ میلیارد درخت را به دلیل جنگلزدایی، گسترش شهر نشینی و مدیریت ضعیف جنگل، از دست می دهیم. زیانی که محیط زیست ما را فرسوده می کند و بر علل و آثار تغییرات اقلیمی می افزاید.
عقیده پشت شعار امسال، "درختان برای زمین" این است که مردم تشویق شوند تا سال ۲۰۲۰، هفت میلیارد و ۸۰۰ میلیون درخت بکارند. درختان جدید به ما در نبرد با تغییر آب و هوا و آلودگی کمک می کند، شتاب فرسایش محیط زیست را کاهش می دهد و از تنوع زیستی حفاظت می کند.
در این روز زمین، بیاد بیاوریم که کاهش جنگلزدایی و کاشتن درختان جدید می تواند به مهار بسیاری از مشکلات زیست محیطی که زمین امروز با آنها روبرو است کمک کند.